Σκέψεις πιστού για την Εκκλησία

Δεν θέλω να κατηγορήσω κάποιον ούτε να κατακρίνω κανένα.Το παράπονό μου θα καταθέσω προς τους ανθρώπους κληρικούς και λαϊκούς,οι οποίοι με τη σταση τους απογοητεύουν όποιον δειλά προσπαθήσει να πλησιάσει την Εκκλησία.
Ο σημερινός νέος και νέα έχουν να αντιμετωπίσουν πάρα πολλά προβλήματα επιβίωσης..Σε μια εποχή που οι σαρκικές σχέσεις ξεκίνησαν πολύ νωρίς στη ζωή του.Σε μια εποχή που ή δεν πήγε καθόλου στην εκκλησία ή σταμάτησε στα δώδεκα.Γιατί; Διότι υπάρχουν άλλοι,ακόμη και οι παραπλανημένοι γονείς,φίλοι,διδάσκαλοι που τους δείχνουν άλλους θεούς.Αλλους δρόμους να ζήσουν τη ζωή τους οι οποίοι είναι περισότερο σημαντικοί.
Διότι τους οδηγούν στη δυνατότητα της επιβίωσης,στο γεγονός ότι ο μόνος δρόμος για να έχουν να φάνε αυτοί και τα παιδιά τους,για να αποκτήσουν σπίτι,αυτοκίνητο,σπουδές φροντιστήρια,καλή ποιότητα ζωής είναι ο ατομικός τους αγώνας,με ουμανιστικές αξίες βεβαίως ή και χωρίς αυτές.
Ο νέος άνθρωπος βιώνει το "ο σώζων εαυτόν σωθήτω".Ηζωή σήμερα είναι πόλεμος στη χειρότερη μορφή του διότι ο εχθρός είναι ο πλησίον.Ζητάς εργασία και σου την παίρνει ο πλησίον.Χρειάζεσαι φτηνό σπίτι και σου το παίρνει ο πλησίον.Θαυμάζεις το αυτοκίνητο και σου το παίρνει ο πλησίον.Οταν γυρίζεις κουρασμένος από τη δουλειά σου,θέλεις την ησυχία σου και σου την παίρνει ο πλησίον του διπλανού διαμερίσματος που θέλει να ακούσει μουσική,διότι ψάχνει και εκείνος διέξοδο στα δικά του αδιέξοδα.
Μπορώ να πω πολλά παραδείγματα όπου ο πλησίον είναι η δική σου ατυχία,εμπόδιο,φρένο,δυστυχία,πόλεμος σώμα με σώμα,όχι για σπουδαία πράγματα,μόνο για τα απεραίτητα της επιβίωσης.Ολοι οι πλησίον θέλουν να επωφεληθούν από σένα,να σε κοροϊδέψουν για να πάρουν ότι μπορούν περισσότερο.Ενας πόλεμος ο οποίος διαρκώς εντείνετε και γίνεται όλο και πιο σκληρός.Ολοι οι άλλοι θεοί,του πετάνε καραμελίτσες του ανθρώπου στο δρόμο του για να του κρατάνε τη γλύκα στο στόμα και να συνεχίζει ακάθεκτος προς αυτή την κατεύθυνση.
Αραγε αυτού του δυστυχισμένου ανθρώπου δεν του περνάει καθόλου από το μυαλό ο αληθινός θεός που από μικρός διδάχθηκε;Και βέβαια ναι ΑΛΛΑ!!! Αυτός ο θεός δεν μου δίνει να φάω.Δεν με βοηθάει όταν έχω εξετάσεις να μπω στο πανεπιστήμιο για μια καλύτερη ζωή κ.λ.π.Αυτός ο θεός είναι μίζερος.Θ'ελει να είμαι φτωχός,με παλιόρουχα ντυμένος,ατημέλητος.Δεν πρέπει να έχω σαρκικές σχέσεις και έτσι θα με διώξει ο-η σύντροφός μου ως ανίκανο,γραφικό,κομπλεξικό......Αυτή είναι η εικόνα που έχει μείνει στον σύγχρονο άνθρωπο από αυτά που διδάχτηκε στα παιδικά του χρόνια,για τον Αληθινό Θεό.
Ο ταλαίπωρος άνθρωπος συνεχίζει τον αγώνα επιβίωσης με αυτά που του δείχνουν σαν σωστά οι άλλοι θεοί που είπαμε και στη συνέχεια διαπιστώνει ότι ο αγώνας είναι άνισος πολύ σκληρός και για την πλειοψηφία πλέον δεν παλεύεται.Ολιγοι προχωρούν πατώντας επί των πτωμάτων τους.
Τότε έρχεται η εσωτερική κρίση.Σε άλλους νωρίτερα σε άλλους αργότερα.Γκρεμίζονται όλοι οι θεοί που τους υποσχόταν μια ανθρώπινη ζωή..Καταστρέφεται μέσα τους όλο το οικοδόμημη που με τόσο κόπο έχτισαν μέσα τους ως σωστό δρόμο ζωής.Τώρα τι κάνουμε;Θέλει ο άνθρωπος από κάπου να πιαστεί να σωθεί,να δημιουργήσει νέα ελπίδα για το μέλλον.Πρέπει να ζήσει! Βιώνει την απόρριψη,το αίσθημα της αποτυχίας και θέλει να βρει μια σανίδα να μην καταποντιστει.Να μπορέσει να υπάρξει έστω και ως αποτυχημένος.Και νάτοι πάλι νέοι θεοί.Ψυχολόγοι,ψυχίατροι,γιόγκα,εσωτερισμός,πολιτική κ.λ.π.διάφορα μαντριά που του λένε ότι τώρα εγώ θα σε σώσω.Δεν τον ρωτάνε εάν έχει σαρκικές σχέσεις,αν στον πόλεμο της ζωής του χρησιμοποίησε αθέμιτα μέσα,ούτε του ζητάνε πιστοποιητικό ηθικής.Και το σημαντικότερο είναι εκεί πρόθυμοι,κοντά του ανά πάσα στιγμή τους χρειαστεί.Ο ελεύθερος χρόνος του σύγχρονου ανθρώπου είναι ελάχιστος και αυτοί οι θεοί του κλείνουν ραντεβού συγκεκριμένο,να κλέψει λίγο χρόνο από τις μέριμνες της επιβίωσης και να πάει κοντά τους.Που να βρούμε τώρα το Θεό ή τον παπά;Που έχει γραφείο ο Θεός;Το γραφείο του Θεού μέσα τους δεν τους βοήθησε κανείς να το δουν,ίσως και οι ίδιοι δεν θέλησαν.
Ομως να δούμε λίγο.Οι άνθρωποι δεν έχουν πίστη στο Θεό;Ευτυχώς ναι.Εχουν και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό.Ποιό είναι τότε το πρόβλημα;Δεν ξέρουν και δεν μπορούν να την βάλουν στη ζωή τους.Δεν ξέρουν πως η πίστη τους στο Θεό θα τους βοηθήση να λύσουν τα προβλήματά τους.Να συνεχίσουν τον πόλεμο της ζωής με πίστη στο Θεό.
Τότε χτυπούν την πόρτα της Εκκλησίας.Αγιοι πατέρες όσο καλή πρόθεση να έχετε δεν καταφέρνετε να τους βοηθήσετε και να τους κρατήσετε κοντά σας.Ερχονται γεμάτοι μιζέρια από την αποτυχία τους και τους προσθέτετε κι άλλη.Ερχονται γεμάτοι κανόνες από την επιβίωση για να τους γαληνέψετε την ψυχή και τους προσθέτετε κι άλλους.Ψάχνουν ένα μέρος να πουν τα βάσανα και τις αμαρτίες που κουβαλούν να τους ξεκουράσετε και εσείς τους χειροτερεύετε με τις απαγορεύσεις σας.Είναι συντετριμένοι ψυχικά για όλα αυτά που έρχονται να ακουμπήσουν στην ποδιά σας και εσείς τους τιμωρείτε γιαυτό.
Δεχθείτε τον σημερινό άνθρωπο όπως είναι.Επιτρέψτε του να είναι κοντά σας με όλες του τις αμαρτίες χωρίς απαγορεύεται.Χωρίς πρέπει.Πρώτα δείξτε του πως ο Θεός ξεκουράζει τον άνθρωπο.Πως ο Θεός φορτώνεται τα βάρη τους.Πώς ο Θεός μπορεί να γίνει τρόπος ζωής και όχι στείρες απαγορεύσεις γιατί ο Θεός συγχωρεί αμέσως.Οι κληρικοί όχι και βάζουν μακρόχρονες τιμωρίες.Σέ έναν φορτωμένο γάϊδαρο έστω και αν έχει σκουπίδια στον ώμο του,δεν μπορείς να τον φορτώσεις άλλο έστω και αν το πρόσθετο βάρος είναι το φαγητό του.
Αγιοι πατέρες πρώτα αφαιρέσατε από το άχρηστο φόρτωμα της καθημερινότητας και μετά προσθέτετε το σωστό.Οχι με απαγορεύσεις αλλά με αγάπη και εξήγηση.Μην ζητάτε από τον άνθρωπο από την πρώτη φορά που σας πλησιάζει να έρχεται κάθε Κυριακή στην εκκλησία από τις επτά το πρωί να σταματήση τις σαρκικές σχέσεις κ.λ.π. Κανόνες σωστούς αλλά μόλις τα ακούει αυτά ο ταλαίπωρος άνθρωπος τον πιάνει απελπισία.Δώστε του το χρόνο και τη βοήθεια να νοιώσει σιγά σιγά την εσωτερική γαλήνη και μετά θα γίνουν αυτά που ζητάτε.Να είσαστε εκεί να του δίνετε τα πάντα όσα ο Χριστός προσέφερε προς χάρη του αμαρτωλού ανθρώπου.Μην κρίνετε και καταδικάζετε εσείς τον άνθρωπο και του επιβάλετε τιμωρίες πρίν ακόμη τον κρίνει ο Θεός.
Οι άγιοι γέροντες εξομολόγοι και πνευματικοί έζησαν πολλά χρόνια στη γαλήνη και την βιοποριστική ασφάλεια της εκκλησίας.Καμμία εμπειρία από την καθημερινότητα και τον πόλεμο που κάνει ο σημερινός άνθρωπος.Μην αρκείστε στην ανάλυση των Ευαγγελικών περικοπών τις Κυριακές.Γνώσεις έχει πολλές ο σημερινός άνθρωπος.Πως να τις κάνει μέρος της ζωής του δεν ξέρει.Μην του δίνετε την εντύπωση οτι και εσείς να τον ταλαιπωρησετε θέλετε.Ο δυστυχισμένος σύγχρονος άνθρωπος εκπέμπει μια κραυγή 'βοήθεια'.
Ο θεός αγαπάει,ο Θεός ξεκουράζει,ο Θεός συμπαραστέκεται,ο Θεός γαληνεύει,ο Θεός οδηγεί,ο Θεός δίνει τροφή,ο Θεός φροντίζει για τα πάντα.Γνωρίστε του αυτό το Θεό να τον κρατήση από το χέρι να περπατήσουν μαζί.Γνωρίστε του το πως και κυρίως το γιατί.
Οχι την επουράνια μετά θάνατον βασιλεία,αλλά την εν Θεώ επίγεια ζωή.

Ρίζου Χρυσούλα
Σοφοκλέους 138
Καλλιθέα 17672