Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008

Στο άγαλμα της Ελευθερίας που φωτίζει τον κόσμο



Λευτεριά, Λευτεριά σχίζει, δαγκάνει
τους ουρανούς το στέμμα σου. Το φως σου,
χωρίς να καίει, τυφλώνει το λαό σου.
Πεταλούδες χρυσές οι Αμερικάνοι,
λογαριάζουν, πόσα δολάρια κάνει
σήμερα το υπερούσιο μέταλλό σου.


Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ' αγοράσουν
έμποροι και κονσόρτια κι εβραίοι.
Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη,
πολλές οι αμαρτίες, που θα διαβάσουν
οι γενεές, όταν σε παρομοιάσουν
με το προτραίτο του Dorian Gray.

Λευτεριά, Λευτεριά, σε νοσταλγούνε,
μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι,
όσοι άνθρωποι προσδέχονται τη λύπη
σαν έπαθλο του αγώνος, και μοχθούνε,
και τη ζωή τους εξακολουθούνε, νεκροί που η καθιέρωσις του λείπει.

Κώστας Καρυωτάκης

Αποκυήματα πόνου


Το κράτος-τρομοκράτης χτύπησε ξανά...

Δυο μέρες μετά την γέννηση του Χριστού το Σάββατο ,μέρα αργίας για τους Εβραίους,η Γάζα αιμορραγεί από τους βομβαρδισμούς και πονάει.Όχι γιατί είναι αποκλεισμένη από τη στεριά και την θάλασσα.Όχι γιατί τα χρυσοφόρα διεφθαρμένα καθεστώτα των Αράβων τηρούν αιδήμονα σιωπή.Όχι γιατί οι Αμερικανοί υποστηρίζουν το ισραηλινό φυλετικό κράτος.

Η Γάζα θρηνεί,γιατί η Ευρώπη της ελευθερίας και της δημοκρατίας,του διαλόγου και της κριτικής τηρεί ουδέτερη στάση.Και με σας και μ΄αυτούς μα πιο πολύ με μας.Το έκανε πολλές φορές,αλλά, όταν η Βηθλεέμ γιορτάζει,ο πόνος είναι ανυπόφορος.

Ένα φάντασμα του παρελθόντος επιστρέφει με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα σημεία ελέγχου.Εβραίος ,λένε,σημαίνει Ύβρις...Ρατσιστικό παραλήρημα του θανάτου.

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Ο Μπους φεύγει,ο Πούτιν έρχεται

Aναδημοσίευση από το ιστολόγιο http://strategy-geopolitics.blogspot.com/


ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΡΩΣΣΟΥ ΠΡΕΣΒΕΥΤΗ ΓΙΑ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΣΙΑ
Την σαφή πρόθεση της Ρωσίας να στηρίξει την ελληνική οικονομία στην δύσκολη φάση που διέρχεται, (παρέχοντας ταυτοχρόνως και έμμεση στήριξη στην κυβέρνηση Καραμανλή), διατυπώνει με σχετικές αποκλειστικές δηλώσεις του στο defencenet.gr ο πρέσβης της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Αθήνα, Αndrey Valentinovich Vdovin. Ο Ρώσος πρέσβης, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του defencenet.gr, τονίζει ότι: -"Τώρα η Ρωσία διατηρεί την 3η θέση παγκοσμίως σε αποθέματα συναλλάγματος και χρυσού – περίπου 450 δισ. δολλ. Εκτός από αυτό, έχουμε και σημαντικά εφεδρικά κεφάλαια, που συγκεντρώσαμε χάρη στο ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια ο προϋπολογισμός έκλεινε με μεγάλο πλεόνασμα. Θέλω να τονίσω ότι, παρά την οικονομική κρίση, η Ρωσία δεν φεύγει από την παγκόσμια αγορά κρατικών ομολόγων και συνεχίζει να παρέχει δάνεια σε εκείνες τις χώρες που έχουν ανάγκη από χρηματική βοήθεια, υπό αμοιβαία δεκτούς όρους." Είναι μία σαφή θέση σε ότι αφορά τον κίνδυνο "παύσης του εξωτερικού δανεισμού" για την χώρα μας, που έχει διατυπωθεί κινδυνολογικά από κάποιες πλευρές. Είναι κοινό μυστικό ότι η Ρωσία αποτελεί έναν από τους κυριότερους δανειοδότες (σε κάποιες δημοπρασίες, τον κυριότερο) του Ελληνικού Δημοσίου, μέσω της αγοράς κρατικών τίτλων. -"Η Ρωσία επίσης εξετάζει το ενδεχόμενο της ενίσχυσης της συμβολής της στο ΔΝΤ, κάτι που θα επιτρέψει να επεκτείνουμε τα συλλογικά προγράμματα οικονομικής βοήθειας σε χώρες που είναι ιδιαίτερα τρωτές απέναντι σε κρίσεις. Δηλαδή, δεν καθόμαστε πάνω σε σακούλες γεμάτες με χρήματα αλλά χρησιμοποιούμε τα μεγάλα αποθέματα που διαθέτουμε με στόχο τη σταθεροποίηση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος." Με απλά λόγια "Ξεχάστε το δυτικό μονοπώλιο στην διαχείριση του ΔΝΤ. Εχουμε ρευστό και θα απαιτήσουμε να υπάρχουν συναποφάσεις στην διαχείρισή του". -"Τα βραχυπρόθεσμα οφέλη από τα δάνεια δεν μπορούν να συγκριθούν με τα πλεονεκτήματα που εισπράττουν οι χώρες από την εμπορική και επενδυτική συνεργασία. Όπως γνωρίζετε καλά, πετύχαμε συμφωνίες για κοινά έργα πολλών δισ. ευρώ στον τομέα της ενέργειας, στα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση του όγκου εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των χωρών μας. Όμως το δυναμικό των σχέσεων είναι πολύ μεγαλύτερο." Καλεί την Ελλάδα να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τους εμπορικούς και επενδυτικούς δεσμούς με την Ρωσία. -"Είμαι βέβαιος ότι δεν πρέπει να επικεντρωνόμαστε στα δάνεια, αλλά στις επενδύσεις και εμπόριο, που μπορούν να προσφέρουν στους πολίτες της Ρωσίας και της Ελλάδος πραγματικό αμοιβαίο όφελος. Ακριβώς αυτό έχουν ως στόχο οι προσπάθειες και της ρωσικής ηγεσίας και της κυβέρνησης του κ.Κ.Καραμανλή." Εκτός του ότι τονίζει τα αυτονόητα σε ότι αφορά το αδιέξοδο του δανεισμού, προχωρά σε δήλωση υποστήριξης της πολιτικής της κυβέρνησης Καραμανλή στις ελληνορωσικές σχέσεις, αλλά και εμμέσης στήριξης της συγκεκριμένης κυβέρνησης, αφού ΄"ονοματίζει" την κυβέρνηση Καραμανλή, αποφεύγοντας το αόριστο και διπλωματικό "ελληνική κυβέρνηση" που συνηθίζεται στα κείμενα των διπλωματών. Το πλήρες κείμενο της απάντησης του πρέσβη της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Αθήνα, Andrey Vdovin και το σχετικό ερώτημα, έχουν ως εξής: - Η πρόσφατη οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει σοβαρούς κλυδωνισμούς στις οικονομίες πολλών χωρών. Στην Ελλάδα η οικονομική κρίση έχει ως αποτέλεσμα την υπερβολική αύξηση του κόστους (spread) εξωτερικού δανεισμού. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι αν δεν μπορέσει να μας παράσχει οικονομική βοήθεια η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτή θα αναζητηθεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) με όλα τα δυσάρεστα επακόλουθα.Η Ρωσία, θα μπορούσε να βοηθήσει οικονομικά την Ελλάδα, δεδομένου ότι οι δύο χώρες έχουν συμφωνήσει σε ένα κοινό πλαίσιο στρατηγικής σχέσης μεταξύ τους; Α.V.: Εκ των πραγμάτων, η σημερινή οικονομική κρίση, που ξεκίνησε στις ΗΠΑ, απέκτησε παγκόσμιο χαρακτήρα. Δυστυχώς, δεν παράκαμψε και τις δικές μας χώρες – τη Ρωσία και την Ελλάδα, αν και δεν έχουμε καμία σχέση με την εμφάνιση της κρίσης. Στη πρόσφατη συνάντηση της οικονομικής G20 η Ρωσία έκανε μια σειρά από προτάσεις για την ριζική αναδιοργάνωση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, τα διαρθρωτικά ελαττώματα στη λειτουργία του οποίου είναι πλέον φανερά για όλους. Οι προτάσεις μας υποστηρίχθηκαν από τους εταίρους μας και συμπεριλήφθηκαν στα final documents της συνόδου κορυφής. Ο στόχος τους είναι η βαθιά μεταρρύθμιση των παγκοσμίων οικονομικών και όχι απλώς να βάλουμε λίγο καλλυντικό. Πιστεύω ότι η εφαρμογή των συμφωνηθέντων της G20 για συλλογικά μέτρα θα μας επιτρέψει να βγούμε σύντομα από την «ελικοειδή πτήση». Τώρα η Ρωσία διατηρεί την 3η θέση παγκοσμίως σε αποθέματα συναλλάγματος και χρυσού – περίπου 450 δισ. Εκτός από αυτό, έχουμε και σημαντικά εφεδρικά κεφάλαια, που συγκεντρώσαμε χάρη στο ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια ο προϋπολογισμός έκλεινε με μεγάλο πλεόνασμα. Θέλω να τονίσω ότι, παρά την οικονομική κρίση, η Ρωσία δεν φεύγει από την παγκόσμια αγορά κρατικών ομολόγων και συνεχίζει να παρέχει δάνεια σε εκείνες τις χώρες που έχουν ανάγκη από χρηματική βοήθεια, υπό αμοιβαία δεκτούς όρους. Η Ρωσία επίσης εξετάζει το ενδεχόμενο της ενίσχυσης της συμβολής της στο ΔΝΤ, κάτι που θα επιτρέψει να επεκτείνουμε τα συλλογικά προγράμματα οικονομικής βοήθειας σε χώρες που είναι ιδιαίτερα τρωτές απέναντι σε κρίσεις. Δηλαδή, δεν καθόμαστε πάνω σε σακούλες γεμάτες με χρήματα αλλά χρησιμοποιούμε τα μεγάλα αποθέματα που διαθέτουμε με στόχο τη σταθεροποίηση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι τα βραχυπρόθεσμα οφέλη από τα δάνεια δεν μπορούν να συγκριθούν με τα πλεονεκτήματα που εισπράττουν οι χώρες από την εμπορική και επενδυτική συνεργασία. Όπως γνωρίζετε καλά, πετύχαμε συμφωνίες για κοινά έργα πολλών δισ. ευρώ στον τομέα της ενέργειας, στα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση του όγκου εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των χωρών μας. Όμως το δυναμικό των σχέσεων είναι πολύ μεγαλύτερο. Είμαι βέβαιος ότι δεν πρέπει να επικεντρωνόμαστε στα δάνεια, αλλά στις επενδύσεις και εμπόριο, που μπορούν να προσφέρουν στους πολίτες της Ρωσίας και της Ελλάδος πραγματικό αμοιβαίο όφελος. Ακριβώς αυτό έχουν ως στόχο οι προσπάθειες και της ρωσικής ηγεσίας και της κυβέρνησης του κ.Κ.Καραμανλή.
http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=5946&Itemid=117
Υ.Γ.-Συγχαρητήρια στο Defencenet για την συνέντευξη.΄Ισως η σημαντικότερη είδηση των ημερών σε ότι αφορά τις διεθνείς σχέσεις της Ελλάδος.
΄Ομηρος Φωτιάδης

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

ΤΟ ΥΣΤΑΤΟ ΧΑΙΡΕ ΣΤΟΝ ΕΘΝΑΡΧΗ


Σήμερα σίγησε ένας από τους αντάρτες εκείνους που έβγαλαν γλώσσα και ύψωσαν το

ανάστημά τους στην πλανητική υπερεξουσία κατακεραυνώνοντας τους ολίγιστους ,αλλά πανίσχυρους δωσίλογους και αμερικανοτσολιάδες που απεργάζονταν δόλια σχέδια όχι μόνο για την Κύπρο ,αλλά για τον Ελληνισμό όπου γης.

'Εσβησε η φωνή εκείνη που στο συγκλονιστικό διάγγελμά προς τον λαό του δήλωσε:"Παρέλαβα κράτος και δεν θα παραδώσω κοινότητα".

Μιλώ φυσικά για τον Τάσσο Παπαδόπουλο τον τελευταίο εθνάρχη που δίδαξε εξωτερική πολιτική αψηφώντας τις σειρήνες της υποταγής και του "ρεαλισμού" και υπηρέτησε πιστά τους συμπατριώτες του με γνώμονα το κοινό συμφέρον.

Μακάρι αυτό το έθνος των Ελλήνων να αναδείξει τέτοιας αυταπάρνησης και θυσιαστικής προσφοράς ΗΓΕΤΕΣ.

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ,ΟΤΑΝ ΣΥΝΗΘΩΣ ΞΕΡΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.


Το ιστορικό διάγγελμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου για το δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004.

Συμπατριώτισσες, Συμπατριώτες,
Αυτές της εξαιρετικής ιστορικής σημασίας συνθήκες, νιώθω υποχρέωσή μου να απευθυνθώ σ΄ εσάς: στον κυρίαρχο κυπριακό λαό. Κάθε λαός διαμορφώνει και γράφει τη δική του ιστορία. Άλλοτε με απελευθερωτικούς και κοινωνικούς αγώνες, άλλοτε με δημοκρατικές διαδικασίες διά της ψήφου του. Τώρα καλείται ο κυπριακός λαός, καλούμαστε ο καθένας χωριστά και συλλογικά, να γράψουμε την ιστορία του μέλλοντος της Κύπρου.
Η πατρίδα μας διέρχεται τις πιο δραματικές ώρες της μακραίωνης ιστορίας της. Ώρες καθοριστικές όχι μόνο για το παρόν και τη δική μας γενεά, αλλά και για το μέλλον και τις γενεές που θα έρθουν. Οι αποφάσεις που θα πάρουμε εμείς σήμερα, διαμορφώνουν και καθορίζουν τις τύχες και τα πεπρωμένα και των επερχόμενων γενεών.
Είμαι πεπεισμένος ότι ολόκληρη η πολιτική ηγεσία του τόπου, αλλά και η κάθε μιά και ο καθένας από σας, έχει πλήρη επίγνωση της σοβαρότητας της απόφασης που καλούμαστε να πάρουμε στο δημοψήφισμα της 24ης του Απρίλη, και ότι συμμερίζεστε το βάρος της ευθύνης που αναλαμβάνουμε με την ψήφο μας. Αυτή η απόφαση ανήκει αποκλειστικά και μόνο στον κυπριακό λαό. Ελπίζω οι ξένοι φίλοι μας να σεβαστούν το λαό και την Κυπριακή Δημοκρατία. Ελπίζω να κατανοήσουν ότι παρεμβάσεις και πιέσεις προσβάλλουν την αξιοπρέπεια του κυπριακού λαού, είναι αντίθετες προς ρητή πρόνοια του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και, τελικά, καταλήγουν αντιπαραγωγικές.
Η κρισιμότητα των αποφάσεων που καλούμαστε να πάρουμε συλλογικά, αλλά και ατομικά, δεν μας επιτρέπει να αποδυθούμε σε συναγωνισμό για το ποιός είναι περισσότερο ή λιγότερο πατριώτης. Όλοι έχουμε τον ίδιο στόχο και όλοι έχουμε την ίδια έγνοια για το μέλλον της πατρίδας μας.
Υπάρχουν διαφορές στις εκτιμήσεις, στην ανάλυση των περίπλοκων και, εν πολλοίς, δυσνόητων προνοιών του Σχεδίου Ανάν και των βραχυπρόθεσμων και μακροχρόνιων αποτελεσμάτων του. Καλώ όλους να λειτουργήσουμε σε πνεύμα αλληλοσεβασμού, χωρίς φανατισμό και προπηλακισμούς. Δεν πρόκειται για πολιτικές εκλογές όπου τα Κόμματα καταμετρούν τη δύναμή τους. Δεν θα αναμετρηθούν τα Κόμματα μεταξύ τους. Θα αναμετρηθούμε με την ιστορία.
Η διαφύλαξη λοιπόν της ενότητας μας είναι ύψιστο χρέος προς την πατρίδα μας. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, οφείλουμε να το σεβαστούμε και η επόμενη μέρα πρέπει να μας βρει μονοιασμένους και δυνατούς. Η Κύπρος θα μας χρειαστεί όλους. Δεν περισσεύει κανένας.
Σέβομαι και εκτιμώ κάθε καλόβουλη και ειλικρινή άποψη και προσπαθώ να την κρίνω με αντικειμενικότητα και να την σταθμίσω, χωρίς προκαταλήψεις, και ανεπηρέαστος από δογματισμούς ή συναισθηματική φόρτιση.
Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και εκλεγμένος εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής κοινότητας φέρω το αυξημένο βάρος της ευθύνης της διεξαγωγής των διαπραγματεύσεων και το χρέος να δηλώσω δημόσια, με ειλικρίνεια και παρρησία τη δική μου αποτίμηση της κατάληξης και τη δική μου απόφαση. Χωρίς καμιά προσπάθεια επιβολής της δικής μου επιλογής και θέλησης αλλά ως καθοδήγηση και συνεκτίμηση από σας. Η τελική απόφαση ήταν πάντα και παραμένει δική σας. Η ετυμηγορία σας θα εκφραστεί στο δημοψήφισμα της 24ης του Απρίλη.
Από την ημέρα που επέστρεψα από τη Λουκέρνη, αφιέρωσα όλο μου το χρόνο για να μελετήσω με τους συνεργάτες μου και τους λειτουργούς του Κράτους το τελικό Σχέδιο Ανάν, σε όλες του τις πτυχές. Άκουσα απόψεις, εκτιμήσεις και αναλύσεις. Παρακολούθησα με προσοχή τον δημόσιο διάλογο που έχει αναπτυχθεί και τα επιχειρήματα που οι διάφορες πλευρές παρέθεσαν. Έχω ζητήσει και έλαβα γνωμοδοτήσεις ξένων διεθνολόγων και συνταγματολόγων πάνω σε συγκεκριμένες πτυχές και πρόνοιες του Σχεδίου. Αξιολόγησα τις δηλώσεις διεθνών παραγόντων με νηφαλιότητα, ψυχραιμία και αντικειμενικότητα. Αξιολόγησα τις εκτιμήσεις Ελλαδικών Κομμάτων και ξένων Κυβερνήσεων με τις οποίες επικοινώνησα. Αναμένω και θα μελετήσω με προσοχή τις τελικές αποφάσεις των πολιτικών Κομμάτων της Κύπρου, τα οποία σέβομαι και εκτιμώ για την προσφορά τους στον τόπο. Κριτήριο της αξιολόγησής μου ήταν ένα και μοναδικό: η εξυπηρέτηση των συμφερόντων και δικαιωμάτων του κυπριακού λαού στο σύνολό του, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Αυτό μου επιβάλλει η συνείδησή μου. Αυτό απαιτεί το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, στο οποίο με την ψήφο σας με εκλέξατε.
Ελληνικέ κυπριακέ λαέ,
Όταν πριν από ένα χρόνο ζήτησα την ψήφο σου, ανέλαβα τη δέσμευση ότι θα αγωνιστώ με όλες μου τις δυνάμεις, σε κάθε επίπεδο και από κάθε βήμα που προσφέρεται, για να πετύχω βελτιώσεις στην τότε εκδοχή του Σχεδίου Ανάν, με στόχο να καταστεί λειτουργικό και, άρα, βιώσιμο. Δεσμεύτηκα ότι οι απαιτήσεις μας για βελτιώσεις θα ήσαν εντός των παραμέτρων του Σχεδίου και δεν θα ανέτρεπαν τη γενική φιλοσοφία του Σχεδίου, ούτε θα ανέτρεπαν ουσιώδεις και βασικές πρόνοιές του ή συμβιβασμούς που είχαν συμφωνηθεί στις συνομιλίες που είχαν προηγηθεί της εκλογής μου.
Δεσμεύτηκα, ακόμη, ότι θα επεδίωκα λύση που θα διασφάλιζε τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων αλλά και των Τουρκοκυπρίων, στα πλαίσια μιας επανενωμένης Κύπρου.
Συνεπής στην πάγια πολιτική του Εθνικού Συμβουλίου, ότι η δική μας πλευρά επιδίωκε δικοινοτικές διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών και ανταποκρινόμενος σε συνεχείς παραινέσεις της πολιτικής ηγεσίας του τόπου, δεν έπαυσα να επιζητώ και να πιέζω για επανάληψη της πρωτοβουλίας του Γενικού Γραμματέα με βάση το Σχέδιο Ανάν και κάτω από τις προϋποθέσεις που είχαν συμφωνηθεί στο Εθνικό Συμβούλιο.
Τελικά, ο Γενικός Γραμματέας μας κάλεσε στη Νέα Υόρκη στις 10 Φεβρουαρίου του 2004, για να συμφωνήσουμε σε νέα διαδικασία διεξαγωγής των διαπραγματεύσεων, θέτοντας ως όρο για την ανάληψη νέας πρωτοβουλίας, την αποδοχή διαιτητικού ρόλου του Γενικού Γραμματέα.
Αν δεν ανταποκρινόμουν θετικά στην πρόσκληση του Γενικού Γραμματέα θα ενεργούσα αντίθετα με την πάγια πολιτική του Εθνικού Συμβουλίου και θα ήμουν ασυνεπής στην πάγια θέση μας ότι επιδιώκουμε λύση του προβλήματος με συνομιλίες υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών.
Με τη σύμφωνη γνώμη των εκπροσώπων των, αριθμητικά, μεγαλύτερων πολιτικών δυνάμεων που με συνόδευσαν στη Νέα Υόρκη και με τη σύμφωνη γνώμη της τότε Κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης της Ελλάδας, δεχθήκαμε αυτή την αλλαγή της διαδικασίας. Προσωπικά, δέχθηκα αυτή τη νέα διαδικασία, εφόσον στη διαιτητική απόφαση του Γενικού Γραμματέα ο λαός της Κύπρου με την άμεση και προσωπική ψήφο του καθενός σε δημοψήφισμα, θα είχε τον τελευταίο λόγο.
Μετά από εκτίμηση της πλειοψηφίας του Εθνικού Συμβουλίου, ότι η από μέρους μας υποβολή μαξιμαλιστικών θέσεων θα οδηγούσε σε επικρίσεις κατά της πλευράς μας, υποβάλαμε συναινετικές προτάσεις που εξυπηρετούσαν και τις δύο Κοινότητες. Διατηρήσαμε το δικαίωμα να εγείρουμε πρόσθετα θέματα, σχετικά με το εδαφικό, τις περιουσίες και την επιστροφή των εκτοπισμένων, αν η Τουρκοκυπριακή πλευρά ήγειρε τέτοια θέματα. Όντως η Τουρκοκυπριακή πλευρά ήγειρε τέτοια θέματα και η δική μας πλευρά, με έγγραφα της, ήγειρε τις ανταπαιτήσεις της, τόσο στην εδαφική πτυχή όσο και για τα δικαιώματα εκτοπισμένων και περιουσιών.
Περιοριστήκαμε στον ελάχιστο αλλά πολύ σημαντικό στόχο: στην επανένωση της πατρίδας μας και του λαού μας. Επιδιώξαμε θεσμικές αλλαγές που, από τη μια, θα ενίσχυαν τη λειτουργικότητα της λύσης, και από την άλλη, θα δημιουργούσαν τις προϋποθέσεις για επανένωση θεσμών και λειτουργιών.
Η αρνητική στάση και οι μαξιμαλιστικές θέσεις της Τουρκικής πλευράς, αλλά και η ανοχή που τα Ηνωμένα Έθνη επέδειξαν για απαιτήσεις της εκτός των παραμέτρων του Σχεδίου Ανάν, δεν επέτρεψαν τη διεξαγωγή ουσιαστικών διαπραγματεύσεων, παρά τη δική μας καλή θέληση.
Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, ασκώντας τη διαιτητική αρμοδιότητα του, κατάρτισε το Πέμπτο Σχέδιο Ανάν, χωρίς να προϋπάρξει συμφωνία των μερών σε οποιοδήποτε από τα θέματα που είχαν εγερθεί στις διαπραγματεύσεις, στη Λευκωσία και στην Ελβετία.
Στο Πέμπτο Σχέδιο Ανάν, περιέχονται βελτιώσεις σε σύγκριση με το Τρίτο και Τέταρτο Σχέδιο Ανάν. Αυτές οι βελτιώσεις δεν ικανοποιούν τις ελάχιστες απαιτήσεις που είχαμε υποβάλει. Ούτε όσο αφορά τη λειτουργικότητα του Σχεδίου, ούτε όσο αφορά την ετοιμότητα εφαρμογής του από την επόμενη των δημοψηφισμάτων, ούτε όσο αφορά την ουσιαστική επανένωση της πατρίδας μας στο οικονομικό, δημοσιονομικό και νομισματικό τομέα.
Αυτή δεν είναι η ώρα ούτε η ευκαιρία να προβώ σε λεπτομερή ανάλυση του Σχεδίου Ανάν. Αυτό θα γίνει στις επόμενες μέρες και μέχρι τη διεξαγωγή των δημοψηφισμάτων.
Νομίζω, όμως, ότι είναι χρήσιμο να αναφερθώ, εν είδει παραδειγμάτων, σε μερικές πτυχές που φαίνεται να σας προβληματίζουν. Δεν θα επιχειρήσω ούτε «δαιμονοποίηση» ούτε εξωραϊσμό του Σχεδίου Ανάν. Δεν δέχομαι, όμως, τον ισχυρισμό ότι όποιος επισημαίνει αδυναμίες του Σχεδίου, αναγκαστικά, επιδίδεται σε παραπληροφόρηση ή ότι αυτό δεν είναι αντικειμενική ενημέρωση του λαού.
Οι προτάσεις μας για διασφάλιση της λειτουργικότητας δεν περιορίζονταν και δεν εξαντλούνταν στη σύνθεση του Προεδρικού Συμβουλίου ή στην ίδρυση και λειτουργία Πρωτόδικου Δικαστηρίου ή στη Συμφωνία Συνεργασίας για θέματα Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντίθετα, επεκτείνοντο και κάλυπταν και τους επτά τομείς των προτάσεών μας, δηλαδή, τη νομοθεσία, την Κεντρική Τράπεζα, την κοινή νομισματική και δημοσιονομική πολιτική, τη σμίκρυνση των χρονικών περιόδων ανάκτησης περιουσίας, τη σμίκρυνση των μεταβατικών περιόδων, τη διοικητική διάρθρωση της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, την εκλογή των μελών των Κοινοβουλευτικών Οργάνων, τη νομοθεσία και τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων από διοικητικά όργανα, την εδαφική πτυχή, το θέμα των αγνοουμένων, το θέμα της Καρπασίας και άλλα. Θέλω να τονίσω εμφαντικά ότι όλες οι απαιτήσεις μας, που υποβλήθηκαν με πλήρη τεκμηρίωση, ήσαν εντός των παραμέτρων του Σχεδίου Ανάν και δεν αφαιρούσαν δικαιώματα που το Σχέδιο Ανάν παρείχε στους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας.
Αντίθετα, η Τουρκική πλευρά υπέβαλε 11 απαιτήσεις, που επηρεάζουν αρνητικά τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων και οι οποίες υιοθετούνται, όλες, στο τελικό κείμενο του Σχεδίου Ανάν.
Τώρα καλούμαστε να κρίνουμε κατά πόσο το τελικό Σχέδιο Ανάν ικανοποιεί τους ελάχιστους στόχους που έχουμε θέσει. Με αντικειμενικότητα και με αίσθημα ευθύνης καλούμαστε να κρίνουμε εάν επιτυγχάνεται η επανένωση της πατρίδας μας σε ένα ομόσπονδο κράτος που θα είναι λειτουργικό, βιώσιμο, θα διασφαλίζει τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και θα δημιουργεί συνθήκες ασφάλειας και οικονομικής ευημερίας τόσο για τους Ελληνοκύπριους όσο και για τους Τουρκοκύπριους.
Κατά πόσο οι πρόνοιες του Σχεδίου Ανάν, όπως έχουν οριστικά διαμορφωθεί μας επιτρέπουν να μετέχουμε ενεργητικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να αξιοποιήσουμε τα οφέλη που θα προκύψουν.
Με πόνο ψυχής καταλήγω στη διαπίστωση ότι ακόμα και με την πιο ελαστική, την πιο επιεική κρίση, το τελικό Σχέδιο Ανάν δεν ικανοποιεί τους ελάχιστους στόχους που θέσαμε. Οι ουσιαστικότερες των προτάσεών μας δεν έγιναν αποδεκτές. Ακόμη και στις πρόνοιες που έχουν βελτιωθεί, διαπιστώνουμε λειτουργικές δυσκολίες, περίπλοκες διαδικασίες και επικίνδυνες ασάφειες.
Η πιο βασική και θεμελιώδης ανησυχία και αγωνία μου για το μέλλον της πατρίδας μας εστιάζεται στα εξής:
Η Τουρκοκυπριακή κοινότητα αποκτά όλα τα βασικά αιτήματα που διεκδίκησε, από την πρώτη ημέρα εφαρμογής της λύσης. Για την ακρίβεια, εικοσιτέσσερις ώρες μετά τη διεξαγωγή των δημοψηφισμάτων.
Παραμένει, ακόμη, αβέβαιο και ασαφές αν θα υπάρξει επικύρωση της Συνθήκης από το Τουρκικό Κοινοβούλιο, πριν τεθεί σε εφαρμογή η Ιδρυτική Συμφωνία.
Αναγνωρίζεται η οντότητά της ως «νόμιμο συνιστών Κράτος». Διαγράφεται η εισβολή και η κατοχή. Οι κάτοχοι της Τουρκοκυπριακής υπηκοότητας γίνονται αποδεκτοί ως νόμιμοι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι Τουρκοκύπριοι εξασφαλίζουν ισότιμη συμμετοχή στη διοίκηση του νέου Ομοσπονδιακού Κράτους, με το καθεστώς των ισότιμων «συμπροέδρων» και ισότιμη και ισάριθμη συμμετοχή των εκπροσώπων του Τουρκοκυπριακού συνιστώντος Κράτους, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και σε όλες τις ειδικές Επιτροπές και Όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αντίθετα, όλα και όσα προσδοκεί να αποκτήσει η Ελληνοκυπριακή κοινότητα, έστω και από μια κακή και οδυνηρή λύση, παραπέμπονται χωρίς εγγυήσεις στο μέλλον και εξαρτώνται από την καλή πίστη της Τουρκίας να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει. Υπόκεινται ακόμη, στην προϋπόθεση ότι όλα θα λειτουργήσουν ομαλά.
Με λίγα λόγια «αγοράζουμε ελπίδα», με μόνο αντάλλαγμα και διασφάλιση την καλή θέληση της Τουρκικής πλευράς να τηρήσει τη συμφωνία.
Η επιστροφή των κατεχομένων δικών μας εδαφών θα γίνει σε περίοδο μεταξύ τρεισήμισι μηνών και τρεισήμισι χρόνων, από την υπογραφή της λύσης, χωρίς καμία εγγύηση ότι αυτό θα εφαρμοστεί. Η πρότασή μας όπως υπαχθούν τα εδάφη αυτά υπό τον έλεγχο της Ειρηνευτικής Δύναμης και όχι του τουρκικού στρατού, έχει απορριφθεί.
Η απόκτηση περιουσιών ή αποζημιώσεων το συντομότερο που θα γίνει, είναι σε περίοδο τριών χρόνων μετά την υπογραφή της λύσης και πέντε χρόνων ή, περισσότερων, κατά απόφαση του Συμβουλίου Περιουσιών, και μέσα από μια περίπλοκη διαδικασία με πολλές ασάφειες και δυσμενείς οικονομικές πρόνοιες για την πλευρά μας. Το κόστος των αποζημιώσεων θα κληθούν να καταβάλουν στο μεγαλύτερο του μέρος οι Ελληνοκύπριοι. Εγείρονται σοβαρά ερωτήματα αν το Ομοσπονδιακό Κράτος που θα εγγυηθεί το ένα τρίτο των αποζημιώσεων, θα έχει το τεκμήριο έγκυρου εγγυητή για να μην σημειωθεί πτώση στην αξία των ομολόγων, όπως έγινε με το Χρηματιστήριο. Το ίδιο ισχύει και για τον Οργανισμό δανειοδότησης με υποθήκη για απόκτηση των περιουσιών Ελληνοκυπρίων που δεν θα επιστραφούν από Τουρκοκύπριους.
Πρόσφατα έχει αναχθεί σε μεγάλο θέμα και παρουσιάζεται ως σημαντική παραχώρηση προς τους Ελληνοκύπριους η ευχέρεια απόκτησης δευτερεύουσας κατοικίας στο Τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος. Ασφαλώς αυτό το δικαίωμα, θα είχε μεγάλη σημασία, αν ήταν αυτόματο και γενικό.
Δυστυχώς οι πρόνοιες του σχετικού Συνταγματικού Νόμου και της Πράξης Προσαρμογής που θα εγκρίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθορίζουν ότι αυτό το δικαίωμα δεν είναι αυτόματο.
Αντίθετα, το Τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος έχει δικαίωμα και ευχέρεια, με δικό του νόμο, να ρυθμίζει και να περιορίζει αυτό το δικαίωμα για μια δεκαπενταετία ή μέχρις ότου το ακαθάριστο εθνικό προϊόν του Τουρκοκυπριακού συνιστώντος κράτους φθάσει στο 85% του κατά κεφαλήν εισοδήματος του Ελληνοκυπριακού συνιστώντος κράτους.
Η επιστροφή των προσφύγων υπό Τουρκοκυπριακή διοίκηση προβλέπεται να γίνει με τέτοια χρονοδιαγράμματα και ποσοστώσεις που δεν δημιουργούν συνθήκες ασφάλειας, για να μπορέσουν με βεβαιότητα οι πρόσφυγες μας να ασκήσουν αυτό το δικαίωμα, και να έχουν βεβαιότητα ότι θα έχουν ασφάλεια ή ότι θα έχουν σχολεία για τα 3, 10 ή 20 παιδιά τους. Και δυστυχώς δεν αποκτούν όλοι οι πρόσφυγές μας το αναφαίρετο δικαίωμα της επιστροφής. Επιπλέον, οι Ελληνοκύπριοι που θα ζουν στο Τουρκοκυπριακό συνιστών Κράτος θα στερούνται των πολιτικών τους δικαιωμάτων και του δικαιώματος ψήφου για τη Γερουσία, κατά παράβαση κάθε δημοκρατικής αρχής.
Με το τελικό Σχέδιο Ανάν δεν ικανοποιήθηκαν οι Κύπριοι αλλά ικανοποιήθηκε απόλυτα η επιδίωξη της Τουρκίας να ελέγχει και να κηδεμονεύει την Κύπρο. Παραμένουν στην ουσία όλοι οι έποικοι, ενώ μετά από 19 χρόνια, εμφανής είναι η πιθανότητα της κατάργησης της παρέκκλισης του 5% Ελλήνων και Τούρκων υπηκόων που θα μπορούν να εγκατασταθούν στην Κύπρο, με ορατό τον κίνδυνο για νόμιμο μαζικό εποικισμό της Κύπρου από την Τουρκία. Διότι η συνέχιση της διασφάλισης του 5%, μετά τα 19 χρόνια, θα εξαρτάται από την έγκριση νόμου από το Προεδρικό Συμβούλιο, τη Βουλή και τη Γερουσία, όπου χρειάζεται και η συναίνεση των αντίστοιχων Τουρκοκυπριακών μελών αυτών των οργάνων.
Η παραμονή έστω και μικρού αριθμού τουρκικών στρατευμάτων μόνιμα στην Κύπρο, με διευρυμένα παρεμβατικά δικαιώματα στο Ελληνοκυπριακό κρατίδιο χωρίς εγγυητικούς μηχανισμούς, ενώ εμείς θα έχουμε διαλύσει την Εθνική Φρουρά, δημιουργεί συνθήκες ανασφάλειας για τους Ελληνοκυπρίους. Τόσο ο εποικισμός όσο και η συνεχής παρουσία τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο, δεν εξυπηρετεί βέβαια ούτε τους Ελληνοκύπριους ούτε τους Τουρκοκύπριους, παρά μόνο την Τουρκία.
Μέσα από προσεκτική μελέτη των οικονομικών πτυχών του Σχεδίου Ανάν, διαπιστώνουμε ότι είναι αμφίβολη η οικονομική βιωσιμότητά του. Η εφαρμογή των σχετικών προνοιών συνεπάγεται δυσβάστακτες οικονομικές επιπτώσεις για τους Ελληνοκύπριους, ενώ η όλη δομή του Σχεδίου θα οδηγήσει, αν όχι σε κατάρρευση της κυπριακής οικονομίας, σίγουρα σε σοβαρή οικονομική κρίση και επιπτώσεις στο βιοτικό επίπεδο των Ελληνοκυπρίων που με τόσες θυσίες οικοδομήσαμε.
Οι λειτουργικές αδυναμίες του Σχεδίου θέτουν, μεταξύ άλλων, σε κίνδυνο την ομαλή δραστηριότητα και συμμετοχή της Κύπρου, με μια φωνή, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ενώ με πολλές θυσίες οι Ελληνοκύπριοι κατέκτησαν την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πολύ εύκολα μπορεί να οδηγηθούμε σε «αδρανοποίηση» της ένταξης μέχρι την υιοθέτηση όλων των απαραίτητων ομοσπονδιακών και περιφερειακών νομοτυπικών μέτρων ή της απώλειας των ωφελημάτων της ένταξης ή της αντιμετώπισης εμποδίων στη συμμετοχή της Κύπρου στην ΟΝΕ και τους άλλους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Με άλλα λόγια, το Σχέδιο Ανάν δεν καταλύει την de facto διχοτόμηση, αλλά, αντίθετα τη νομιμοποιεί και την εμβαθύνει. Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι αν θέλουμε τη λύση και επανένωση της πατρίδας μας. Διότι σε αυτό το ερώτημα, η καθολική απάντηση είναι «ναι». Το πραγματικό ερώτημα είναι εάν το Σχέδιο Ανάν επιφέρει την επανένωση ή αν διαιωνίζει τη διαίρεση και, μάλιστα, με τη συγκατάθεση και υπογραφή μας.
Το Σχέδιο Ανάν, δεν οδηγεί στην επανένωση των δύο Κοινοτήτων αλλά αντίθετα προωθεί το μόνιμο διαχωρισμό με περιορισμούς στη διακίνηση, εγκατάσταση, στο δικαίωμα κτήσεως περιουσίας, στην άσκηση πολιτικών δικαιωμάτων και των άλλων χωριστικών στοιχείων του.
Ενώ η ενοποίηση της οικονομίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια ενοποιητική δυναμική, με κοινούς οικονομικούς στόχους, κοινά οικονομικά προβλήματα, κοινούς αγώνες και ακόμη μελλοντικά οργάνωση των εργαζομένων σε κοινές συντεχνίες, κάτι που εξυπηρετούσε την Κύπρο, τελικά επιβλήθηκε χωριστή οικονομία. Δεν θα υπάρχει κοινή νομισματική, δημοσιονομική πολιτική και δεν θα επιτρέπονται επενδύσεις ελληνοκυπριακών επιχειρήσεων στο Τουρκοκυπριακό συνιστών Κράτος.
Ο στόχος της επανένωσης της πατρίδας μας και του λαού της, δεν επιτυγχάνεται. Με τη μετατροπή των διαιρετικών προνοιών του Σχεδίου σε πρωτογενές δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκλείπει ακόμη και η αμυδρή ελπίδα για εξέλιξη και βελτίωση μελλοντικά της λύσης. Ο στόχος της Τουρκοκυπριακής πλευράς για δύο λαούς, με δύο κράτη που θα ζουν χωριστά και απλά θα συνεργάζονται, επιτυγχάνεται απόλυτα.
Είναι σωστό ότι η διαδικασία διαπραγματεύσεων συνεπάγεται συμβιβασμούς. Μειώνοντας το χάσμα των διαφορετικών επιδιώξεων και των διαφορών. Μια διαδικασία «πάρε - δώσε».
Υπάρχουν πολλές πτυχές και πρόνοιες του Σχεδίου Ανάν, για τις οποίες δεν είμαι ικανοποιημένος από τους συμβιβασμούς που επιβλήθηκαν, χωρίς κάν να προηγηθεί διαπραγμάτευση και με πλήρη παραγνώριση των δικών μας τεκμηριωμένων απαιτήσεων.
Δεν είμαι ικανοποιημένος, για παράδειγμα, από τη μείωση του αριθμού των εκτοπισμένων που θα επιστρέψουν.
Δεν είμαι ικανοποιημένος από τις ποιοτικές και ποσοστιαίες μειώσεις στα περιουσιακά δικαιώματα των νομίμων ιδιοκτητών περιουσιών στα κατεχόμενα.
Αυτά αποτελούν δυσμενέστερες πρόνοιες από αυτές που υπήρχαν στο Σχέδιο Ανάν 3 ή στο Σχέδιο Ανάν 4 που το Εθνικό Συμβούλιο έκρινε ότι δεν ήταν αποδεκτό ως λύση, αλλά μόνο ως βάση για διαπραγμάτευση, με στόχο τη βελτίωση αυτών των προνοιών. Τώρα αυτές οι πρόνοιες έχουν γίνει δυσμενέστερες για τους Ελληνοκύπριους.
Μας ζητούν να δεχθούμε αυτές τις πιο δυσμενείς προσαρμογές, μέσα στο πνεύμα του συμβιβασμού. Μας λένε ότι δεν μπορεί να προκύψει λύση, αν δεν γίνουν τέτοιοι οδυνηροί συμβιβασμοί, και ότι πρέπει να βρεθεί η μέση λύση.
Όμως, υπάρχουν θέματα αρχών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπου η «μέση λύση» δεν συνιστά τη σωστή απάντηση. Η ολοφάνερη και σωστή αρχή δεν είναι ο νόμιμος ιδιοκτήτης να μοιραστεί την περιουσία του με τον παράνομο εισβολέα ή να διεκδικήσει αποζημιώσεις για την αποστέρηση της περιουσίας του, που, μάλιστα, σε τελευταία ανάλυση, θα τις καταβάλει ο ίδιος, αφού το ένα τρίτο των αποζημιώσεων θα το εγγυηθεί το Ομοσπονδιακό Κράτος, οι πόροι του οποίου θα προέρχονται κατά τα εννέα δέκατα από Ελληνοκύπριους και μόνο το ένα δέκατο από τους Τουρκοκύπριους.
Το Σχέδιο Ανάν προνοεί ότι, μετά τα 19 χρόνια ή μέχρι την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όποιο συμβεί πρώτο, οι κατοικούντες αντίστοιχα, σε κάθε ένα από τα δύο συνιστώντα Κράτη οι οποίοι δεν έχουν ως μητρική γλώσσα την επίσημη γλώσσα του άλλου συνιστώντος Κράτους, δεν μπορούν να υπερβαίνουν το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού εκείνου του συνιστώντος Κράτους. Δηλαδή οι ομιλούντες την ελληνική γλώσσα σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούν να υπερβαίνουν το 1/3 του συνολικού πληθυσμού του τουρκοκυπριακού κρατιδίου.
Αυτό αν και είναι θετικό, εν τούτοις αξίζει να αναφερθεί ότι στα προηγούμενα Σχέδια Ανάν δεν υπήρχε ούτε ο χρονικός ούτε ο ποσοστιαίος περιορισμός του ενός τρίτου, από τη στιγμή που η Τουρκία θα καθίστατο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πρόσθετα, σύμφωνα με το Σχέδιο Ανάν, τώρα στο ένα τρίτο της έκτασης γης που θα μπορούν να αποκτήσουν οι Ελληνοκύπριοι στο Τουρκοκυπριακό συνιστών Κράτος (και, αντίστοιχα, οι Τουρκοκύπριοι στο Ελληνοκυπριακό συνιστών Κράτος) προστίθεται και το κριτήριο «της αξίας» του ενός τρίτου και η προϋπόθεση ότι από αυτό το ένα τρίτο, εξαιρούνται οι περιουσίες στις οποίες δικαιούται ο σημερινός Τουρκοκύπριος χρήστης.
Οι πιο σοβαρές ανησυχίες και προβληματισμοί μου για το Σχέδιο Ανάν, δεν εστιάζονται στους συμβιβασμούς που προτάθηκαν ή επιβλήθηκαν, που πολλοί κρίνουν ως άδικους για την πλευρά μας.
Άλλωστε, εδώ και πολύ χρόνο, έχω πει ότι η οποιαδήποτε λύση που θα εξευρεθεί κάτω από τη σκιά και τα τετελεσμένα της εισβολής και της παρουσίας 35,000 τουρκικού στρατού στην Κύπρο, δεν μπορούσε να είναι δίκαιη. Αυτό το τίμημα, είμαστε έτοιμοι να το καταβάλουμε προκειμένου να βρεθεί λύση στο Κυπριακό. Αν, όμως, δεν μπορούσε να είναι δίκαιη η λύση, έπρεπε να επιδιώξουμε να είναι τουλάχιστο λειτουργική ώστε να είναι βιώσιμη.
Χωρίς λειτουργικότητα, χωρίς αποτελεσματική διαδικασία για επίλυση των αδιεξόδων σε ένα καθεστώς όπου οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται με βάση ισοτιμίας, δηλαδή 50% με 50%, παρέχεται σε κάθε πλευρά η ευχέρεια και η δυνατότητα να δημιουργούν αδιέξοδα που θα οδηγούν σε παράλυση τις διοικητικές λειτουργίες του κράτους.
Μια παράλυση, που όταν συνεχίζεται, αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε διάλυση της κρατικής λειτουργίας, προτού κάν εφαρμοστεί η «νέα κατάσταση πραγμάτων», το νέο Κράτος.
Να θυμούμαστε πάντα, ότι εμείς δίνουμε από την επόμενη των δημοψηφισμάτων όλα και όσα επιδιώκει η Τουρκική πλευρά, και το Κράτος μας καταλύεται, ενώ εμείς θα αναμένουμε να εξασφαλίσουμε τα δικά μας ανταλλάγματα, όπως, επιστροφή εδαφών, περιουσίες και εγκατάσταση, στο μέλλον.
Από τριάμισι χρόνια για επιστροφή κατεχομένων εδαφών, σε πέντε χρόνια για την επανάκτηση περιουσίας ή αποζημίωσης για περιουσία στο Τουρκοκυπριακό συνιστών Κράτος και από τρία μέχρι 19 χρόνια για σταδιακή επιστροφή στο Τουρκοκυπριακό συνιστών Κράτος. Στο μεταξύ η Κυπριακή Δημοκρατία θα έχει εξαφανιστεί εικοσιτέσσερις ώρες μετά τα δημοψηφίσματα.
Οι σοβαρές ανησυχίες μου δεν είναι γι’ αυτά τα άδικα και αβέβαια.
Οι ανησυχίες μου εστιάζονται και οφείλονται στην αβεβαιότητα για τη νέα Κύπρο που θα προκύψει από αυτό το Σχέδιο Ανάν.
Από την ευχέρεια και τη δυνατότητα του νέου κράτους να εγκαθιδρυθεί και να λειτουργήσει. Από την ικανότητα του να διαδραματίσει το σωστό ρόλο του μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως εποικοδομητικό μέλος και όχι ως ενοχλητικός συνεταίρος. Από την ανησυχία μου αν το νέο καθεστώς θα μπορεί, λόγω των αδιεξόδων στη λήψη αποφάσεων, να έχει ρόλο και λόγο στα Ηνωμένα Έθνη και άλλα διεθνή βήματα.
Από την αγωνία μου αν η Κυβέρνηση του Ομοσπονδιακού κράτους, θα μπορεί να διασφαλίσει στους πολίτες του την οικονομική δυνατότητα και τις ευκαιρίες για ευημερία, ευμάρεια, ειρήνη και ασφάλεια σε ένα κράτος δικαίου, δημοκρατίας, συναίνεσης, που θα σέβεται και θα προασπίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα του κάθε πολίτη.
Αντί αυτού, το Σχέδιο Ανάν, απαιτεί από μένα να απευθύνω επιστολή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την οποία να ζητώ να καταστεί η Ιδρυτική Συμφωνία πρωτογενές Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έτσι που να εμποδίζεται ο κάθε Κύπριος πολίτης να διεκδικήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα του από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ακόμη, απαιτεί, να απευθύνω άλλη επιστολή στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με την οποία να απαιτώ απόσυρση όλων των προσφυγών που πολίτες κατέθεσαν και εκκρεμούν σε αυτό το Δικαστήριο.
Δεν είναι δυνατό ούτε θεωρώ ότι μου είναι επιτρεπτό, ως θεματοφύλακας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του κάθε πολίτη, να προβώ σε τέτοια ενέργεια που, στην ουσία, θα αφαιρεί από τον πολίτη το δικαίωμα να διεκδικήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα του που είναι κατοχυρωμένα με διεθνείς συνθήκες που έχει επικυρώσει η Κυπριακή Δημοκρατία.
Με την ίδια υπευθυνότητα που πρέπει να αξιολογήσουμε τους κινδύνους από την υιοθέτηση του Σχεδίου Ανάν, πρέπει να μελετήσουμε και τις πιθανές επιπτώσεις από την απόρριψή του. Δεν συμμερίζομαι τις υπερβολές και τους εκβιασμούς που οι υποστηρικτές του Σχεδίου προβάλλουν στο λαό. Πρέπει να είμαστε έντιμοι και ειλικρινείς έναντι του λαού.
Λογικά υποβάλλεται το ερώτημα, ποιές θα είναι οι συνέπειες αν ο λαός στο δημοψήφισμα ψηφίσει «όχι».
Αν ο κυρίαρχος λαός με την ψήφο του απορρίψει το Σχέδιο, σε μια βδομάδα η Κυπριακή Δημοκρατία θα καταστεί πλήρες και ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα πετύχουμε ένα στρατηγικό στόχο που από κοινού θέσαμε για να αναβαθμίσουμε και να θωρακίσουμε πολιτικά την Κυπριακή Δημοκρατία. Είναι δογματισμός και υποδηλώνει άγνοια των κανόνων της διεθνούς πολιτικής, η άποψη ότι αυτή θα είναι η τελευταία πρωτοβουλία για λύση του Κυπριακού. Οι βασικοί παράμετροι που επέφεραν αυτή την πρωτοβουλία θα συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά την 25η Απριλίου. Η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι δεδομένη. Η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας επίσης θα συνεχιστεί και έτσι η Άγκυρα θα βρίσκεται υπό συνεχή αξιολόγηση για την υιοθέτηση και εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Το διεθνές ενδιαφέρον για εξομάλυνση και ειρήνευση της περιοχής μας θα συνεχίσει να υπάρχει.
Δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για αναγνώριση του ψευδοκράτους, από χώρες που έχουν σημασία, όπως είναι οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί αυτές, έχουν, ήδη, υπογράψει με την Κυπριακή Δημοκρατία τη Συνθήκη Ένταξης που απαγορεύει τέτοια αναγνώριση. Όσα δε λέγονται για διεθνή απομόνωση αποτελούν εκβιασμό άνευ περιεχομένου. Η Κύπρος θα είναι η μόνη χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου με αναβαθμισμένο ρόλο αλλά και ευθύνες. Δεν θα επαναπαυθούμε, όμως, με την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε για την επίλυση του Κυπριακού. Η ιστορία δεν τελειώνει την 1η Μαϊου. Θα συνεχίσουμε να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες για λύση και να προωθούμε μέτρα στήριξης των συμπατριωτών μας Τουρκοκυπρίων.
Απευθυνόμενος στους συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους, θέλω να υπογραμμίσω την πραγματική μας έγνοια για μια λύση που να εξυπηρετεί και τα δικά τους συμφέροντα. Ουδέποτε απέβλεψα σε φαλκίδευση ή στέρηση των δικαιωμάτων τους. Οι προτάσεις που κατέθεσα στις συνομιλίες και τα μέτρα στήριξής τους που εξήγγειλα πριν από ένα περίπου χρόνο, αποτελούν απτή απόδειξη. Αυτή μου η στάση πηγάζει από την ειλικρινή μου πεποίθηση, ότι ο σεβασμός της αξιοπρέπειας και των δικαιω-μάτων τους, η παραχώρηση σ΄ αυτούς ακόμη περισσοτέρων δικαιωμάτων για να νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια, η αναγνώριση και η ισοτιμία τους, η ισομερής πρόοδος και ευημερία τους, αποτελούν θεμελιακές προϋποθέσεις για την ειρήνη και την ομαλότητα στην Κύπρο. Γι΄ αυτό και θα αποτελούν μόνιμο στόχο της πολιτικής μας. Εμείς δεν έχουμε ένσταση, αντίθετα υποστηρίζουμε τις προσδοκίες της Τουρκίας για καθορισμό σύντομης ημερομηνίας έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Διότι μια Τουρκία που θα βρίσκεται στη διαδικασία ενταξιακών συνομιλιών, θα βρίσκεται κάτω από συνεχή πίεση, και δική μας, να αποδεικνύει συνεχώς ότι συμπεριφέρεται σύμφωνα με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είμαστε πάντα έτοιμοι για μετάλλαξη του σημερινού Κράτους σε Ομοσπονδία που θα διέπεται καθοριστικά από δημοκρατικές αρχές και από πλήρη σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Εγγύηση για την ειλικρίνεια αυτών των προσανατολισμών μας αποτελεί η ένταξή μας στον πολιτικό σύστημα και τις αρχές δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή η εγγύηση καλύπτει αξιόπιστα και τους Τουρκοκυπρίους και τις ανάγκες ασφάλειας της Τουρκίας.
Εκείνο που ζητώ από τους συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους να κατανοήσουν είναι ότι, όσο δεν δέχομαι να καταπατηθούν τα δικά τους δικαιώματα και συμφέροντα, άλλο τόσο οφείλω να υπερασπιστώ τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων.
Τις πιθανές συνέπειες από την απόρριψη του Σχεδίου, πρέπει να τις αντιπαραθέσουμε με τους κινδύνους που εμπερικλείει το Σχέδιο Ανάν όπως τους προανέφερα. Θα πρέπει ακόμη να μας προβληματίσει το τίμημα που καλούμαστε να πληρώσουμε με την αποδοχή ενός Σχεδίου που αδικεί τον Κυπριακό Ελληνισμό και δεν παρέχει σοβαρά εχέγγυα λειτουργικότητας και βιωσιμότητας. Καλούμαστε να καταλύσουμε την Κυπριακή Δημοκρατία, το μόνο έρεισμα ασφάλειας του λαού μας και εγγύηση της ιστορικής μας φυσιογνωμίας. Να καταλύσουμε την διεθνώς αναγνωρισμένη κρατική μας οντότητα ακριβώς στη στιγμή που ενισχύεται η διεθνής πολιτική της βαρύτητα, με την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οφείλουμε να εκτιμήσουμε με σοβαρότητα τους κινδύνους από μια πιθανή κατάρρευση της νέας κατάστασης πραγμάτων, γιατί τα δεδομένα που θα δημιουργηθούν δεν θα είναι αναστρέψιμα. Κατάρρευση του Ομόσπονδου Κράτους θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σ΄ αυτό που όλοι θέλουμε να αποφύγουμε: στη διχοτόμηση μέσα από τη διεθνή αναγνώριση των δύο συνιστώντων Κρατών.
Ελληνικέ κυπριακέ λαέ,
Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και εκλεγμένος εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής Κοινότητας, ανέλαβα τη βαριά ευθύνη της διεξαγωγής των διαπραγματεύσεων. Αισθάνομαι βαρύ το χρέος να δηλώσω δημόσια, με ειλικρίνεια και παρρησία τη δική μου αποτίμηση και τη δική μου απόφαση.
Ανέλαβα εξουσία, με εντολή όπως διαπραγματευθώ λύση του Κυπριακού προβλήματος βάσει του Σχεδίου Ανάν, όχι όμως και με εντολή να προσυπογράψω οποιαδήποτε λύση ήθελε προκύψει από τις διαπραγματεύσεις.
Εντολή συμμετοχής στη διακυβέρνηση της χώρας, βάσει του νέου Συντάγματος το οποίο θα προκύψει, δεν έχω, ούτε θα μπορούσε να μου είχε ανατεθεί τέτοια εντολή. Ούτε έχω εντολή να προσυπογράψω οποιοδήποτε νέο Σύνταγμα, το οποίο θα τεθεί προς κρίση από το λαό. Μόνο ο Πρόεδρος, στον οποίο ρητά παρέχεται εντολή να θέσει την προτεινόμενη μεταμόρφωση της Πολιτείας σε δημοψήφισμα, δικαιούται να προσυπογράψει το νέο Σύνταγμα, ως αντικείμενο κρίσης από το λαό. Πέραν τούτου, εντολή του λαού είναι απαραίτητη για την άσκηση της συμπροεδρίας στη διακυβέρνηση της χώρας με τους προτεινόμενους νέους θεσμούς.
Τα συναισθήματά μου δεν είναι διαφορετικά από τα δικά σας. Στην υπηρεσία σας έχω τάξει τον εαυτό μου και πριν αλλά ιδιαιτέρως από την ανάδειξή μου στην προεδρία της Κυπριακής Πολιτείας. Στόχος και γνώμονας της κάθε πράξης μου είναι το συμφέρον του λαού και τίποτε άλλο, με αφοσίωση και πλήρη ανάληψη των ευθυνών μου και με παρρησία λόγου και έργου. Η τελική απόφαση ήταν πάντα και παραμένει δική σας. Η ετυμηγορία σας θα εκφραστεί στο Δημοψήφισμα της 24ης του Απρίλη.
Συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα αλλά και με πλήρη συναίσθηση της ιστορικότητας των στιγμών και το βάρος της ευθύνης που μου αναλογεί, λυπούμαι ειλικρινά, γιατί δεν μπορώ να αποδεχθώ και να υπογράψω το Σχέδιο Ανάν όπως, τελικά, διαμορφώθηκε.
Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω «Κοινότητα» χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της.
Συμπατριώτισσες, συμπατριώτες,
Στις 24 Απριλίου θα τοποθετηθείτε με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν. Θα αποφασίσετε για το παρόν και το μέλλον της Κύπρου. Για τη γενιά μας, αλλά και τις γενιές που θα έρθουν μετά από εμάς.
Έχω εμπιστοσύνη στην κρίση σας.
Είμαι βέβαιος ότι δεν σας αγγίζουν ψεύτικα διλήμματα.
Ότι δεν σας τρομάζουν απειλές για δήθεν διεθνή απομόνωση.
Ότι δεν σας πείθουν τα περί δήθεν τελευταίας ευκαιρίας.
Είμαι βέβαιος ότι εξακολουθούν να έχουν για σας νόημα οι ηθικές αρχές και αξίες του λαού μας, του πολιτισμού και του εθνικού ιστορικού μας βίου, τον οποίο θέλετε να συνεχίσουμε με ασφάλεια, δικαιοσύνη, ελευθερία και ειρήνη.
Ελληνικέ κυπριακέ λαέ,
Στη ζυγαριά του ΝΑΙ και του ΟΧΙ, πολύ βαρύτερες και πολύ πιο επαχθείς θα είναι οι συνέπειες του ΝΑΙ.
Σε καλώ να απορρίψεις το Σχέδιο Ανάν.
Σε καλώ να πείς στις 24 του Απρίλη ένα δυνατό ΟΧΙ.
Σε καλώ να υπερασπιστείς το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την ιστορία σου.
Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην Ιστορία, στο παρόν και το μέλλον της Κύπρου και του λαού μας, σε καλώ να μην υποθηκεύσεις το μέλλον στην πολιτική βούληση της Τουρκίας. Να προασπιστείς την Κυπριακή Δημοκρατία, λέγοντας ΟΧΙ στη κατάλυσή της. Να συστρατευτείς για μια νέα πιο ελπιδοφόρα πορεία επανένωσης της πατρίδας μας μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καλή Ανάσταση σε όλους!

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Πες τα,Χρυσόστομε.

Αντιγραφή από το gazaki.wordpress.com
Ποια είναι η πολιτική πρόταση της φράσης “τα Εξάρχεια απλώνονται σε όλη τη χώρα”;
Πού είναι οι φοιτητικές και μαθητικές συνελεύσεις;
Πού είναι οι προτάσεις;
Ενέχει πολιτική θέση η φράση “τα παιδιά έχουν αγανακτήσει”;
Ενέχει πολιτική ωριμότητα η φράση “τί θα πώ στο παιδί μου”;
Είναι πολιτικό αίτημα ένα σκέτο “διεκδικώ ένα καλύτερο αύριο”; Ποιό είναι αυτό το καλύτερο; Περιμένω να μου το δώσουν κάποιοι χωρίς να το διατυπώσω; Σαν χριστουγιεννιάτικη σοκολάτα; Ποιοί;
Ποιό είναι το πολιτικό υποκείμενο της εξέγερσης; Μπορεί να ζήσει μια εξέγερση με τροφοδότη μόνο τον θυμό;
Η αγανάκτηση από την έλλειψη προοπτικής και ελπίδας, χωρίς καμμιά ιδεολογική και πολιτική εδραίωση, έχει ελπίδες να ευδοκιμήσει και να τροφοδοτήσει ουσιαστική αλλαγή;
Η εξαφάνιση από το λεξιλόγιο και την αντίληψή μας της έννοιας του ποινικού, καθώς και η προσπάθεια ταύτισης πολιτικού και ποινικού είναι επαναστατική; Είναι επαναστατικό το αποϊδεολογικοποιημένο πλιάτσικο;
Ποιά είναι η πολιτική ανάλυση της φράσης “άνεργοι, μετανάστες και κρατούμενοι μαζί”;
Ποιό είναι το αίτημα των διαδηλώσεων;
Το σημαντικό είναι η διαδήλωση καθ’ αυτή ή το αίτημα της;
Γιατί είναι αντιεξουσιαστικό να καίς την βιβλιοθήκη ή το Μουσείο και όχι να υπερασπίζεσαι ως ένοπλος Πατρινός ή Λαρισαίος το μαγαζί σου;
Νόμιζα ότι όλα αυτά είχαν λυθεί προ εικοσαετίας! Κι’ όμως, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζω τις τελευταίες μέρες, είναι η γεροντίλα που αισθάνομαι να αποπνέω διατυπώνοντας αντίστοιχα ερωτήματα. Η εικόνα του απόστρατου που απαξιώνει τους νέους ήρωες, παριστάνοντας τις δικές του μάχες σαν σπουδαιότερες.
Κι’ όμως! Μια τέτοια άποψη είναι λάθος. Την παρασιτικότητα του “κινήματος” που ξεπηδά από μια παρασιτική κοινωνία θέλω να δείξω. Ενός “κινήματος” χωρίς διατυπωμένο αίτημα. Ενός “κινήματος” εαυτούληδων. Μια ποδοσφαιροχουλιγκάνικη διαμαρτυρία.
Μια καθεστωτικής μορφής αναρχία δηλαδή…

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Η συνείδηση του Γένους


ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

Επιφανους 111742,

Αθήνα

Δ Η Λ Ω Σ H

Αναδημοσίευση από το www.antibaro.gr

Πίσω από το χέρι του θύτη, που έκανε αυτό το απαίσιο έγκλημα που μας συγκλονίζει, κρύβονται οι πραγματικοί ηθικοί αυτουργοί, δηλαδή το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, που ανέχεται χρόνια τώρα την εκτροφή και τη γιγάντωση παράλογων και εγκληματικών καταστάσεων, που ξεκινούν από κέντρα σκοτεινά, όμως ορατά από όλους.

Αν θέλουν οι διάφοροι αυτόκλητοι ηγήτορες και διαμορφωτές της κοινής γνώμης να κοροϊδεύουν εαυτούς και αλλήλους και όλοι μαζί τον ελληνικό λαό είτε από φόβο είτε από υπολογισμό είτε από ανομολόγητα κίνητρα, ας το κάνουν. Εγώ όμως θα πω την αλήθεια, όπως την βλέπω και όπως νομίζω ότι την βλέπει η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας.

Σταματήστε πια αυτό το βρώμικο και επικίνδυνο παιχνίδι με τους κουκουλοφόρους και τα ΜΑΤ, που μόνο αίμα, δάκρυα και καταστροφές προσφέρουν στον Λαό μας. Οι αντικειμενικές συνθήκες, ειδικά σε σχέση με όσα περάσαμε και ζήσαμε στο πρόσφατο παρελθόν, δεν δικαιολογούν με τίποτα αυτή την κατάσταση. Μοιάζει σαν να θέλουμε να βγάλουμε οι ίδιοι τα μάτια μας.Καιρός να μιλήσει και ο Λαός !

Αθήνα, 7.12.2008

Μίκης Θεοδωράκης

Τελικά,ξεκίνησε η επανάσταση...


Συγχαρητήρια στον Αλαβάνο που δήλωσε ότι δίπλα στον Πέτρουλα βρίσκεται τώρα ο Αλέξης Γρηγορόπουλος(sic!!!)εκμεταλλευόμενος μια εν ψυχρώ δολοφονία για μερικά ψηφαλάκια.

Συγχαρητήρια στον Λαζόπουλο που προέτρεψε τους δήθεν εξεγερμένους να μην σταματήσουν!!!

Συγχαρητήρια στον Παυλόπουλο που υπαινίχθηκε την εμπλοκή ξένου ή ελληνικού παράγοντα.Ή λες ποιοι είναι ευθέως και υποβάλλεις την παραίτησή σου ή αλλιώς σκάσε!!!

Συγχαρητήρια στον Καραμανλή που κυβερνά σαν μούτσος αυτό το μπουρδέλο που λέγεται ελληνικό κράτος!!!

Τέλος,συγχαρητήρια στους "εξεγερμένους"που αποδεικνύουν ότι βιάζουν την νοημοσύνη,εκτός από την περιουσία,του ελληνικού λαού.

Οι σκοταδιστές

του Ανδρέα Ρίζου
Ο λαός έχει μια όχι και τόσο κόσμια φράση ,για να σχολιάζει την ακατάσχετη παπαρδολογία ορισμένων αυτόκλητων ,αλλά συνάμα ετερόφωτων(συνήθως ετερότροφων) φωστήρων τύπου Τάκη Καμπύλη ,ο οποίος μια ακόμη φορά από τη στήλη του στην Καθημερινή (30-11) εξαπέλυσε όλη την νεοεποχίτικη-προοδευτική του εμπάθεια ενάντια στην προοπτική να διδάσκονται τα ελληνόπουλα την πίστη των πατέρων τους.
Δεν θα ασχοληθώ με την made in Soros επιχειρηματολογία του η οποία πατάει πάνω στις «βαθυστόχαστες» αναλύσεις της γνωστής για τους αγώνες της ενάντια σε οτιδήποτε θυμίζει Ελλάδα Θάλειας Δραγώνα,χωρίς να ξεφεύγει ούτε στο ελάχιστο από τα χιλιοειπωμένα κλισέ περί των δικαιωμάτων του ατόμου και άλλες αναγουλιές.
Θα ασχοληθώ μόνο με τον τίτλο ο οποίος είναι και η μόνη πρωτοτυπία του κειμένου,στον οποίο ο ευφάνταστος αρθρογράφος παραφράζει τον τίτλο ελληνικής ταινίας και το κάνει ειρωνικά «ψάλε ,παιδί μου,γράμματα».Με το ευφυές αυτό τέχνασμα επιτυγχάνεται το κονέ(για να μην ξεχνάμε και τα ελληνικά μας) του σήμερα με το σκοτεινό παρελθόν όταν δεν υπήρχε η Ρεπούση και το ΕΛΙΑΜΕΠ να διαφωτίσουν τα ελληνόπουλα περί της ελληνοτουρκικής φιλίας και έτσι τα καημένα έπεφταν θύματα φανατικών καλόγερων(π.χ Πατροκοσμάς)που, χωρίς να έχουν κάνει ανώτερες σπουδές πολιτικών και οικονομικών σπουδών στο Χάρβαρντ ή σε κάποιο άλλο τελοσπάντων αμερικανοεβραϊκό πανεπιστήμιο, τολμούσαν να τα συγκεντρώνουν αργά τη νύχτα και εν αγνοία των αρμοδίων αρχών σε χώρους αμφιβόλου υγειονομικής καταλληλότητος και να τα φανατίζουν διαβάζοντάς τους το ψαλτήρι και μιλώντας τους για λευτεριά και ελπίδα.
Έτσι,τα καημένα τα παιδάκια επηρεασμένα από την μαύρη προπαγάνδα των αμαθών και σκοταδιστών καλόγερων μετατρέπονταν σε επικίνδυνους αναρχικούς που αμφισβητούσαν το ιδανικό και πρωτοποριακό οικονομικοπολιτικό σύστημα των Τούρκων αδερφών μας,στο οποίο σημειωτέον λάβαινε ιδιαίτερη φορολογική (χαράτσι) και στρατολογική (παιδομάζωμα) μέριμνα για τους Έλληνες και ξεστομίζουν λέξεις που δαιμονίζουν κάθε προοδευτικό εκσυγχρονιστή ,όπως λευτεριά,πατρίδα,δίκιο,ανεξαρτησία,αγώνας αξιοπρέπεια.Τώρα για όσους δεν είναι τόσο έξυπνοι και δεν κατάλαβαν ποιας ταινίας τον τίτλο παράφρασε ο εντελώς αντιπαθής κατά τα άλλα Τάκης τους ενημερώνω πως η ταινία της οποίας παραφράστηκε ο τίτλος και έγινε «ψάλε ,παιδί μου,γράμματα» λέγεται «μάθε, παιδί μου ,γράμματα».Όσο για τη λαϊκή ρήση ,που μνημόνευσα στην αρχή,έχει κι αυτή τέσσερις λέξεις και ταιριάζει γάντι ως τίτλος στο κείμενο του Καμπύλη.Τάκη,ο τίτλος που θα έδινε ο λαός στο άρθρο σου είναι «ΧΕΣΕ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΑΓΝΑΝΤΕΥΕ».

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

η επανάσταση ξεκίνησε..(2)

Βαριέμαι,βαριέσαι,βαριόμαστε

δεν σκέφτομαι,δεν σκέφτεσαι,δεν σκεφτόμαστε

καίω ,τους καίμε,καιγόμαστε

Μια χώρα κα(ομ)μένη στα δύ0.

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008

Η επανάσταση ξεκίνησε...




Ο πολύς Ριχάρδος Σωμερίτης ως θεματοφύλακας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταγγέλλει το σκάνδαλο Βατοπαιδίου και τολμά...


Τολμά αυτό που δεν τολμούν οι εξωνημένοι δημοσιογράφοι,οι οσφυοκάμπτες πολιτικοί,οι βαριά νοσούντες από τον ίλιγγο της εξουσίας αρχιερείς της διαπλοκής(όχι ο Σημίτης-αυτός μας τέλειωσε το 2004):προτείνει τον χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους.Διότι,έτσι δεν θα διακονούν τα ιερά πάθη τους οι παπάδες,δεν θα συνωστίζονται στις εκκλησίες οι πολιτικοί μας ,για να αποδείξουν την πίστη τους στο χριστεπώνυμο πλήρωμα ,δεν θα αποταμιεύουν 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ για μια ώρα ανάγκης οι μητρο-πωλήτες.


Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.Μακριά και αγαπημένοι.Η Ελλάδα πρέπει να υποβληθεί σε εγχείρηση.


Εκείνο όμως που θραύει τους αστικούς κώδικες της σύμβασης και του καθωσπρεπισμού είναι ότι ο λαός δεν θα αποφασίσει μόνος του με δημοψήφισμα(που καιρός για δεύτερο χαστούκι μετά το Αυνάνειο έκτρωμα).


Ο λαός δεν ξέρει ,ούτε μπορεί.Εξάλλου,πρέπει να γίνουν σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα των Τούρκων ,των Αλβανών,των Εβραίων,των Μακεδόνων,των παιδεραστών,των ομοφυλόφιλων,των βάζελων(αυτό το 1-0 επί της Ίντερ στο λαιμό να τους κάτσει),του Βαλλιανάτου,του Κούγια,του Αδώνιδος και της συμπαθούς παίκτριας που ομολόγησε με περηφάνεια στο τηλεπαιχνίδι ¨Η στιγμή της αλήθειας" ότι συνουσιάσθη εξάκις εν μια ημέρα αποσπώντας το χειροκρότημα της χαροκαμένης(μάλλον σκέτο καμένης)μάνας υπό το αυτάρεσκο βλέμμα της εθνικής υψιφώνου,καθώς τα νούμερα της ΑGB έπαιρναν την ανιούσα και κάτι παρωχημένες λέξεις,όπως αξιοπρέπεια, την κατιούσα.Εμείς ξέρουμε ,εμείς αποφασίζουμε,εσείς πληρώνετε τα σπασμένα,όπως πάντα.


Λαμπράκης land uber alles. Ζήτω η Μιντιοκρατία!!!


Ο επαναστατικός τίτλος στο Βήμα της Κυριακής "Χωρισμός ή διαπλοκή!" τα λέει όλα.

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

Oι Ινδοευρωπαίοι και ο Μπαμπινιώτης

Στο χώρο της επιστήμης ευδοκιμούν κάποτε και ορισμένα δέντρα εντυπωσιακά και ψηλά,αλλά χωρίς καρπούς και με βραχύ χρόνο ζωής.Η διαπλοκή και η καπατσοσύνη σε συνδυασμό με την επιπολαιότητα δεν φέρνουν γόνιμα αποτελέσματα .Χαρακτηριστικό το λεξικό Μπαμπινιώτη που συνιστάται από ειδικούς και μη,χωρίς όμως να εξετάζεται η πληθώρα των λαθών και η επιστημονική ασυνέπεια.Αυτά τα λάθη προσπαθεί να επισημάνει ο μη ειδικός -μαθηματικός ων-Ευάγγελος Κριτσίνης και να δώσει τις δικές του απαντήσεις βασισμένος σε εγνωσμένης αξίας λεξικά.






…Το λέει και ο Μπαμπινιώτης…
[…]
Στόχος της συγκεκριμένης παρουσίασης των λέξεων είναι η αναφορά κάποιων εξ αυτών, που έχουν Ελληνική ετυμολογία και όχι ινδοευρωπαϊκή ή άλλη προέλευση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η έννοια «Ινδοευρωπαϊκός» είναι «εύρημα» που δεν τεκ­μηριώνεται ούτε σε επίπεδο ιστορικό και γλωσσικό.
Κανένα αρχαιολογικό εύρημα και καμία ιστορική μαρτυρία δεν πιστοποιούν την ύπαρξη Ινδοευρωπαϊκής φυλής και κατ’ επέκτασιν Ινδοευρωπαϊκού πολιτισμού.
Θα ήθελα όμως να επισημάνω ότι δεν έχω καμία πρόθεση να κρίνω οποιονδήποτε έχει αντίθετη θέση. […]
Ευάγγελος Κριτσίνης
1. ηλικία: ήλιος + κίω.[ κίω= κινούμαι, ελίσσομαι Η λέξη δηλώνει περιστροφή γύρω από τον ήλιο (δηλαδή την πραγματική ηλικία!)].
Μπαμπινιώτης: ήλιξ= συνομήλικος, από το ινδοευρωπαϊκό swe= ιδιαίτερος, κατάλ­ληλος.

2. μεζές: γεννητικά μόρια, κυρίως οι όρχεις [(τα αμελέτητα που λέμε σήμερα) «θήρες δε φρίσσουσ' ουράς δέ ύπό μέζε' έθεντο»= των αγριμιών οι τρίχες ανορθώ­νονται και βάζουν τις ουρές κάτω από τα σκέλια. (Ησίοδος - έργα καί ημέραι 512)].
Μπαμπινιώτης: μεζές, από το τούρκικο meze.

3. αυλή: από το ρήμα «άημι»= πνέω, αερίζω [(από το «άημι» προέρχεται και η λέξη αήρ)].
Μπαμπινιώτης: Από το ινδοευρωπαϊκό αw= διανυκτερεύω - κοιμούμαι.

4. μπουντρούμι: από τη λέξη «ύποδρομή» [ Υπόδρομος= θεμέλιο, υπόγειο πέρασμα].
Μπαμπινιώτης: Αντιδάνειο τούρκικο bodrum από το αρχαίο ιππόδρομος! (ανοιχτός χώρος με χλοοτάπητα ή άμμο).

5. μασάζ: από τη λέξη «μάσσω»= πλάθω, μαλάσσω [(εξ ου και το ουσιαστικό «μάζα»)].
Μπαμπινιώτης: γαλλικό massage- αραβικό massa= τρίβω, χαϊδεύω.

6. μολός: από το «έμολον» -->[Αόριστος Β' του ρήματος βλώσκω που σημαίνει αφικνούμαι, έρχομαι εξ ου και «μολών λαβε» (μόλος= εκεί που έρχονται τα πλοία)].
Μπαμπινιώτης: από το λατινικό moles= βάρος, όγκος, πρόσχωμα στη θάλασσα.
7.σεξ: από τη δωρική λέξη «ύσσαξ»= φύλο, [γεννητικά όργανα].
Μπαμπινιώτης: από το γαλλικό sexe, λατινικό sexus— φύλο.

8. Ελλάς: Έλ+λάς. [Από το λεκτικό «Έλ» που σημαίνει φως (εξ ου και αέλιος= ήλιος) και τη λέξη λας που σημαίνει πέτρα ( δηλαδή η γη του φωτός)].
Μπαμπινιώτης: προέρχεται από το Ελλάς- Ελλάδος.

9. λαός: εκ του λαάς- λάς= πέτρα [(ο μύθος του Δευκαλίωνα και της Πυρράς)].
Μπαμπινιώτης: λαός- λεώς, αγνώστου ετύμου, ίσως από το Χεττικό lahha (πόλε­μος).

10. κανακάρης: “Αναξ + αίρω = βασιλιάς - άρχοντας + υψώνω [(αυτός που σηκώνει τα πρωτεία).
Μπαμπινιώτης: κανάκι, καναχή από το Ινδοευρωπαϊκό ηχώ= τραγουδώ.

11. παλάτι: Λίγο πριν τον Τρωικό πόλεμο, ο Εύανδρος υιός του Λυκάονος του Αρκά, ορμώμενος εκ Παλαντίου της Αρκαδίας, κατοίκησε έναν εκ των επτά λόφων επί των οποίων αργότερα εκτίσθη η Ρώμη και ονόμασε αυτόν Παλατίνον εις ανάμνησιν της παλαιάς πατρίδος. Επί του λόφου αυτού έκτισε πολύ αργότερα τα ανάκτορα του ο Οκταβιανός Αύγουστος και ως εκ τούτου συνηθίζεται πλέον κάθε ανάκτορο να καλείται παλάτιον.
Μπαμπινιώτης: λατινικό Palatium από το Ρωμαϊκό Παλατινό λόφο, όπου βρισκόταν το ανάκτορο του αυτοκράτορα Οκταβιανού Αύγουστου.

12. καρχαρίας: Άρχων + ρέω [ = ο άρχοντας της ροής, της πλεύσης]
Μπαμπινιώτης: από το ινδοευρωπαϊκό Khar= σκληρός, κοφτερός.

13. κάρο: εκ του αίρω= σηκώνω
Μπαμπινιώτης: κάρρο: από το λατινικό carrus= άμαξα.

14. ωκεανός: ώκύς + νέω [(γρήγορη πλεύση). ωκύς= γρήγορος, ταχύς νέω= πλέω, ταξιδεύω].
Μπαμπινιώτης: αγνώστου ετύμου, πιθανόν δάνειο.

15. γέφυρα: γη + επί + ύδωρ [(δηλαδή γη πάνω από το νερό). Η ίδια η λέξη περιγράφει τη λειτουργία της (χαρακτηριστική λέξη που εκφράζει την εντελέχεια της Ελληνικής γλώσσας)].
Μπαμπινιώτης: αγνώστου ετύμου πιθανόν από το Ινδοευρωπαϊκό geb(h).

16. θρίαμβος: επί θηρίου βαίνω [«ωνομάσθη δέ από τών επών των πρώτων εις Διόνυσον γεγραμμένων εξ Ινδίας επί άρματος τίγρεων επανερχόμενον. Λέγεται δέ καί Διόνυσος θρίαμβος διότι επί θηρών βέβηκεν, οίον θηρίαμβος» (λεξικόν ΣΟΥΪΔΑ).
Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότερες εικόνες του Διονύσου τον δείχνουν καβάλα σε πάνθηρα ή τίγρη].
Μπαμπινιώτης: Αγνώστου ετύμου, πιθανόν προελληνικό πελασγικό δάνειο.

17. Φιλισταίος: φίλος + ίστίον [ιστίον εκ του ίστημι (Οι Φιλισταίοι προέρχονται από τους «λαούς της θάλασσας» που αναστάτωσαν τη Μεσόγειο πριν από τον Τρωικό πόλεμο)].
Μπαμπινιώτης: Από το εβραϊκό Ρalos= εισβάλλω.

18. αετός: Από το ρήμα «aΐω»= αντιλαμβάνομαι δια της ακοής
Μπαμπινιώτης: από το ινδοευρωπαϊκό awi= πτηνό.

19. κάτεργο: κατά + είργω [είργω= εμποδίζω την έξοδο (κοινώς φυλακίζω, εξ ού και το "κάθειρξης"].
Μπαμπινιώτης: κατά + έργο= καλλιεργημένο, οργωμένο.

20. Ναπολέων: νάπη + λέων [νάπη= δενδρώδης περιοχή – λημέρι. Ναπολέων= το λημέρι του λέοντος (Ως γνωστόν ο Ναπολέων είναι γόνος Ελλήνων της Κορσικής. Ο πατέρας του λεγόταν Καλόμερος Κομνηνός και η μητέρα του ήταν το γένος Στεφανοπούλου)].
Μπαμπινιώτης: από το γαλλικό Napoleon.

21. αυτί: Παλαιότερος τύπος του ούς (του ωτός) είναι το αϋς (τοϋ αυτός, τω αυτί κλπ).
Μπαμπινιώτης: Η γραφή με υ δεν έχει ετυμολογική βάση (αφτί δηλαδή).

22. ίγμα: ίζημα, [κατακάθι, αποτέλεσμα καθίζησης (φιλτραρίσματος)].
Μπαμπινιώτης: μεταφορά στην Ελληνική το όνομα του αγγλικού highmoritis (επώνυ­μο άγγλου γιατρού Highmore) .

23. Ιεροσόλυμα: ιερόν του Σολύμου. [Σόλυμος: Γιος του Δία, ιδρυτής και επώνυμος ήρωας του λαού των Σολύμων στην Μικρά Ασία. Ο ναός που έκτισε προς τιμήν του Διός ονομάστηκε το ιερόν του Σολύμου].
Μπαμπινιώτης: αβέβαιου ετύμου, πιδανόν από το εβραϊκό Yeriusalayimι

24. λάβρος: από τη λέξη «λάβρυς» [= ο διπλός Μινωικός πέλεκυς και σύμβολο της Μινωικής θαλασσοκρατορίας].
Μπαμπινιώτης: πιθανόν από τους τύπους λαβείν και λάζομαι= αποκτώ

25. ομπρέλα: από το «όμβρος»= βροχή - ομβρέω= βρέχω
Μπαμπινιώτης: από το Ιταλικό ombrella ή λατινικό umbrella

26. κρύσταλλος: από τo ρήμα «κρυσταίνω»= παγώνω. [Στράβων: κρυσταλλοφανή= τα σκεύη τα υάλινα].
Μπαμπινιώτης: κρύος + άλλος (επίθημα).

27. παραγάδι: παρά τον γάδον. [γάδος = κουβάς (και κάδος)].
Μπαμπινιώτης: παραγαύδιον= είδος φορέματος με κρόσσια. Λατινικό paraguada, πιθανόν περσικό δάνειο.

28. χαμομήλι: χαμαί + μήλον. [μήλον= αρχαία ελληνική λέξη που σημαίνει πρόβατο ( εξ ού και μηλιωτή= η προ­βιά) (προφανώς από το άσπρο χρώμα στα λιβάδια)].
Μπαμπινιώτης: χαμαί + μήλον (μόνο).

29. άνδρας: δρω προς τα άνω
Μπαμπινιώτης: α + Ινδοευρωπαϊκό her ή σανσκριτικό har= άνδρας.

30. άνθρωπος: άνω + θρώσκω. [θρώσκω= επιπηδώ, αφορμώ].
Μπαμπινιώτης: αρχ. αβέβαιου ετύμου. Επικρατέστερη φαίνεται εκείνη που συνδέει τη λέξη με το άνδρας + ώψ (πρόσωπο, όψη).

31. θρησκεία: [«λέγεται γάρ ως Ορφεύς ό Θράξ πρώτος ετεχνολόγησε τα Ελλήνων μυστήρια και το τιμάν θεόν "θρησκεύειν"· έκάλεσαν ώς Θρακίας έσης της ευρέσεως» (λεξικό ΣΟΥΪΔΑ)].
Μπαμπινιώτης: Αβέβαιου ετύμου. Πιστεύεται ότι συνδέεται με τους τύπους θρήσκω «νοώ» και θρασκείν «θυμίζω».

32. ριζίτικα: από την αρχαία λέξη «ροιζήτωρ» (και όχι ριζίτωρ) που σημαίνει θορυβώδης, βροντώδης (τα «ριζίτικα» τραγούδια διακρίνονται για την ένταση και τον δυνατό τους ήχο).
Μπαμπινιώτης: δημοτικά της Κρήτης που σχετίζονται με τις ρίζες και τις καταβολές.

33. Κοχλίας: εκ του «κάλχη» [«καλχαίνω»= κάνω κάτι πορφυρό. Μεταφορικά «καλχαίνω»= σκέπτομαι ή εξετάζω σε βάθος κάτι ( εξ ου Κάλχας, μάντης των Αχαιών)].
Μπαμπινιώτης: κοχλιών— σαλιγκάρι, κόχλος που συγγενεύει με κόγχη Ινδοευρωπα­ϊκού ετύμου konkho= κοχύλι.

34. θρόνος: από το ρήμα«θράω» [που σημαίνει κάθομαι].
Μπαμπινιώτης: από το ινδοευρωπαϊκό dher= συγκρατώ, φέρω ίσως και θρησκεύω.

35. αιγίδα: από το ρήμα «αίσσω» [= κινούμαι ορμητικά, αναπηδώ].
Μπαμπινιώτης: αβέβαιου ετύμου, πιθανόν από το «αίξ».

36. αήρ: εκ του ρήματος«άημι» [= πνέω δυνατά, φυσώ].
Μπαμπινιώτης: εκ του αείρω - αίρω— σηκώνω.

37. ανία: από το ρήμα «ανιάω» [= λυπώ, προξενώ στενοχώρια].
Μπαμπινιώτης: αβέβαιου ετύμου. Μη επιβεβαιωμένες παραμένουν οι συνδέσεις με το σανσκριτικό amira.= ενόχληση.

38. φρόνησις: καλείται ή φορά, η σύμφωνος με την ροή και είναι όνησις. [(ωφέλεια της νοήσεως)(Σωκράτης - Πλάτωνος «Θεαίτητος» 190 Α-Β)].
Μπαμπινιώτης: αρχικό φρόνησις, φρονώ εκ του «φρήν» (φρενός), πιθανόν από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα «gwhren».

39. Διόνυσος: Δίας + νύσος. [Νύσος= το «χωλαίνειν» (περπατώ κουτσός). Ο Δίας, ως γνωστόν, μετά το θάνατο της Σεμέλης, κυοφόρησε τον Διόνυσο στον μηρό του. Όσο διαρκούσε η κύηση ο Δίας κούτσαινε (Νόννος Πανωπολίτης, Διονυσιακόν έπος)].
Μπαμπινιώτης: το α’ συνδετικό είναι από το Ζευς (του Διός). Το β1 συνδετικό είναι το πιο πιθανόν από το ΝΫσα, όνομα νυμφών που ήταν τροφοί του Διονύσου.

40. επτά: από τή λέξη «σεπτός» [= σοφός, ιερός (σ-επτός και το σ γίνεται δασεία πάνω από το ε)].
Μπαμπινιώτης: Ινδοευρωπαϊκό sept «επτά», σανσκριτικό sapta, λατινικό septem.

41. κούρος: από τό ρήμα «κέρρω» ή «κείρω» [που σημαίνει κουρεύω. Στην αρχαιότητα το κούρεμα των αγοριών ελάμβανε χώρα σαν τελετή που σηματοδοτούσε το πέρασμα από την παιδική ηλικία στην εφηβική. Αυτό γινόταν όταν τα αγόρια έκλειναν το 12ο έτος].
Μπαμπινιώτης: εκ του «κορέννυμι» (πληρώ, γεμίζω).
Η Κέρος οφείλει το όνομα της στην ανυπαρξία βλάστησης. Κουρεμένο νησί. Κέρος.

42. Aλκυών: αλς + κύω [= κυοφορώ παρά την θάλασσα. Ως γνωστόν το πουλί γεννά τα αυγά του δίπλα στη θάλασσα και ο Δίας καθιέρωσε την περίοδο των αλκυονίδων ημερών για να μην καταστρέφονται τα αυγά από το κύμα].
Μπαμπινιώτης: αγνώστου ετύμου πιθανόν δάνειο μεσογειακής προελεύσεως.

Πηγές:
1. Λεξικό Σουϊδα
2.Liddel & Scott
3.Βυζαντίου Σκαρλάτου
4.Εγκ. Ήλιος του Ι.Πασσά
5.Περιοδικό Ελληνική Αγωγή
6.Λεξικό Σταματάκου
7.Εγκ. Μπριτάνικα
8.Εγκ. Πυρσός

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

Δεν κατάλαβες;
Εγώ προδότης;
Δεν ακολούθησα την ιδεολογία της εποχής μας πιστά;
Πιστός στο ξεπούλημα της αξιοπρέπειας
στο ξέσκισμα του ονείρου
στο σφάξιμο της ελπίδας.
Επαναστάτης του συρμού και καταναλωτής της
εξέγερσης-διέγερσης.
Πόσο να υποφέρω ακόμη ως καταπιεζόμενος;
Δεν πρέπει και εγώ λιγάκι να ξεκουραστώ;
Άλλοι να συνεχίσουν τους δρόμους που με αυταπάρνηση
άνοιξα.
Ο ρηξικέλευθος ρικνός επαναστάτης

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

Με τον θάνατό μου δεν θα απαλλαγούν από μένα


Ο Βάσος Λυσσαρίδης απαντώντας στην πνευματική τρομοκρατία που βαπτίζει τον πατριωτισμό και την αντίσταση εθνικισμό καλεί σε αγώνα, έστω και τώρα, για την απόρριψη νέων σχεδίων τύπου Ανάν καταγγέλλοντας τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης Χριστόφια.Φαντάζομαι ότι οι βουτυροσπόνδυλοι και οι γονατισμένοι,όπως λέει ο ίδιος, θα τον κατηγορούν ως εθνικιστή και συντηρητικό ή και ελληνολάτρη.
Αλήθεια,πόσες φωνές σαν τον Λυσσαρίδη ή τον Μίκη Θεοδωράκη θα μας συνεγείρουν και για πόσο ακόμη;

Αναδημοσίευση από το sibilla.blogspot.com.


H oμιλία του Βάσου Λυσσαρίδη στο συνέδριο της ΕΔΕΚ.


Νάμαστε και πάλι μαζί πιστοί στις πατριωτικές παραδόσεις μας, στις ρίζες της περήφανης ΕΔΕΚ.Ρίζες που ο απλός άνθρωπος του μόχθου, ο μεγάλος δάσκαλος, ο αδιάφθορος αγωνιστής κράτησε βαθιά ζωντανές στην ψυχή και στις σκέψεις του.

Κι εγώ ταπεινός προσκυνητής της λαϊκής σοφίας και λεβεντιάς επανακαταθέτω σε σας πολυαγαπημένες συναγωνίστριες και συναγωνιστές την αγάπη μου αλλά και την ευγνωμοσύνη μου για όσα με τη διαχρονική στάση σας με διδάξατε. Είμαι περήφανος γιατί ανήκω στην περήφανη Εδεκίτικη οικογένεια. Αυτή η αίθουσα, στεγάζει ότι πολυτιμότερο κρατώ από τη μακρά μου βιολογική πορεία.

Εσάς με τους οποίους μοιράστηκα τα πρώτα σοσιαλιστικά οράματα, εσάς με τους οποίους μοιράστηκα τις προδοτικές σφαίρες, τους κοκκινοσκούφηδες εσάς με τους οποίους τρομοκρατήσαμε τους τρομοκράτες, εσάς με τους οποίους πυκνώσαμε τη μεγάλη οικογένεια της αντιχουντικής πάλης εσάς με τους οποίους δανείσαμε το αίμα μας στην αντιπραξικοπηματική πάλη, εσάς που δεν γονατίσατε στο μεταπραξικόπημα, εσάς που κρατήσατε ζωντανό το λάβαρο της ανθρωπιάς, του πατριωτισμού και της αλληλεγγύης, εσάς που κρατάτε τσίλιες με τον αθάνατο συναγωνιστή μας, τον Δώρο Λοϊζου.

Όμως δεν θα κουράζομαι να το επαναλαμβάνω. Η επανάπαυση είναι δολοφόνος της προσφοράς.

Και τα καθήκοντα όχι μόνο εκκρεμούν, αλλά γίνονται πιο επιτακτικά γιατί οι καταστάσεις είναι κρίσιμες, γιατί νέο-ανανικά σχέδια εκκολάπτονται, γιατί παρεκκλίσεις οδηγούν ή σε απαράδεκτες λύσεις ή σε αδιέξοδα που εγκυμονούν κινδύνους.

Και όταν οι πολιτικοηθικές αξίες ανατρέπονται, όταν αμέτοχοι βαπτίζονται σε αγωνιστές, όταν η ιστορία πλαστογραφείται, όταν ακόμα και η αντικατοχική φραστική επίθεση φυλακίζεται για να μη ενοχληθεί ο κατακτητής, όταν η επαναπροσέγγιση που είναι εφικτή μόνο με τον τερματισμό των κηδεμονιών και της κατοχής αντικαθίσταται με παραχάραξη της ιστορίας, τότε η σιωπή ισοδυναμεί με συνενοχή.

Και είναι τότε που ο λαός στρέφεται προς αξίες και άξιους.Κι εσείς δώσατε εξετάσεις στην ιστορία και πρωτεύσατε.

Είσαστε η μεγάλη ελπίδα του λαού και δεν έχετε δικαίωμα, ούτε πρόθεση φυσικά, να διαψεύσετε τις λαϊκές προσδοκίες.

Η Εδεκίτικη παρουσία αποτελεί την εγγύηση για διασφάλιση της εθνικής μας επιβίωσης.Και ξέρετε.

Η γέρικη γροθιά είναι συχνά πιο επικίνδυνη και πιο αποτελεσματική ακόμα και από τη νεανική.Ασφαλώς δεν είναι νοητή η θεώρηση προβλημάτων εν απομονώσει.

Αντιμετωπίζουμε μια διεθνή κρίση όχι απλώς οικονομική, αλλά κυρίως πολιτική. Μ’ ένα πληγωμένο αλλά ακόμα μονοπολικό πλανηταρχικό σύστημα, με μια στρεβλή πορεία παγκοσμιοποίησης που διευρύνει το χάσμα κατανομής τεχνογνωσίας και κεφαλαίων, που συρρικνώνει την εθνική κυριαρχία, που πολιορκεί τις εργατικές κατακτήσεις ακόμα και όταν ο νεοφιλελευθερισμός καταρρέει γιατί πρόβαλε το οικονομικό υπέρτερο του πολιτικού.

Με μια διεθνή τάξη αταξίας με επιλεκτική εφαρμογή διακηρύξεων με τα εκκρεμούντα εθνικά προβλήματα να αντιμετωπίζονται με το πρίσμα των ισχυρών συμφερόντων και έτσι με την αδικία να οδηγεί σε τρομοκρατία που η κρατική αντιτρομοκρατική βία την εκτρέφει. Η ανάγκη διορθωτικής πορείας είναι εξόφθαλμη. Ο σοσιαλισμός πρέπει να απαλλαγεί από τα αμυντικά σύνδρομα και να προσφέρει λύσεις στα προβλήματα της εποχής.

Η ενοποιημένη δράση των οργανωμένων διεθνών οικονομικών και νομισματικών κύκλων χωρίς πολιτικό έλεγχο με αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη δράση εν ονόματι της ελευθερίας αγοράς και επιχειρηματικής δραστηριότητας οδήγησαν στην προβλεπτή και τώρα υπαρκτή παγκόσμια οικονομική κρίση. Κατάρρευσε ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός ακόμα και η πεμπτουσία του καπιταλισμού.

Εκκρεμεί η ολοκληρωμένη σοσιαλιστική πρόταση ριζοσπαστικής τομής των σύγχρονων κοινωνικο-οικονομικών δεδομένων. Η προσφορά πυξίδας για διόρθωση πορείας της μονοδιάστατης παγκοσμιοποίησης και δη με τον καθολικώς τώρα αποδεκτό ρόλο του κράτους, η εξεύρεση κοινής πορείας εργαζομένων με τις κολοσσιαίες διαφορές, εισοδημάτων και συμφερόντων.

Με τον φακό της αλληλοεπίδρασης συμφερόντων αναλύουμε το Κυπριακό. Όχι όμως για να παραδοθούμε σε μια μοιρολατρική αντίληψη τυπικής ισορροπίας δυνάμεων, αλλά για να αξιοποιήσουμε ορθολογικά τα εμπλεκόμενα συμφέροντα και να επιδιώξουμε λύσεις που διασφαλίζουν την επιβίωση μας στα χώματα του Ζήνωνα και του Ονήσιλλου.

Δεν θα ανεχθούμε να είμαστε η τελευταία γενιά Ελληνοκυπρίων στην Κύπρο που φιλοξενεί Ομηρικές, κλασσικές Βυζαντινές και νέο-Ελληνικές παραδόσεις.

Ούτε θα ανεχθούμε την πνευματική τρομοκρατία που χαρακτηρίζει τον πατριωτισμό ως σοβινισμό και μισαλλοδοξία.

Αν δεν αγαπάς τον δικό σου λαό, δεν αγαπάς κανένα λαό.

Κι εμείς αγαπούμε όλους τους λαούς.

Η αγάπη μας δεν εξικνείται όμως στον παραλογισμό της ανοχής της κατοχής και της στέρησης βασικών δικαιωμάτων.Γιατί όσο η κατοχική σημαία πληγώνει τον Πενταδάκτυλο, όσο η Τουρκία απαιτεί δύο κράτη, διχοτόμηση και επικυριαρχία και στις τώρα ελεύθερες περιοχές, εμείς θ΄ αγωνιζόμαστε με κάθε μέσο για απόρριψη αυτής της αναχρονιστικής καταπιεστικής νοοτροπίας. Και καμιά δύναμη δεν θα ανατρέψει την πορεία μας.

Μας απειλούν.

Μούπαν γιατί αγωνίζεσαι όταν η μάχη έχει κριθεί;

Απαντώ:

Γιατί αν δεν αγωνισθώ δεν θα υπάρξει άλλη μάχη.

Κι εμείς θα αγωνιζόμαστε ως τη δικαίωση. Δεν θ΄ανεχθούμε εθνικό αφανισμό.

Ο εθνικός θάνατος είναι για τους βουτυροσπόνδυλους και τους γονατισμένους.

Οι λαοί που αντιστέκονται επιβιώνουν.

Ούτε θα υποκύψουμε σε μια άλλης μορφής πνευματική τρομοκρατία που παρουσιάζει κάθε κριτική χειρισμών ως στροφή προς μη λύση.

Ποιο είναι το σημερινό στίγμα

Σε περιόδους κατοχής θα ήταν εξωφρενικό να μη καθορίζεται ως πρώτη προτεραιότητα ο αντικατοχικός αγώνας. Και η ιστορία δεν προσαρμόζεται σε εθελοδουλικές πολιτικές σκοπιμότητες. Η νέα Γερμανία δεν βρίσκεται στο πολιτικό προσκήνιο γιατί παρασιωπήθηκαν τα Ναζιστικά εγκλήματα, αλλά γιατί η ίδια τα αναγνώρισε και τα καταδίκασε. Έτσι η επιδιωκόμενη αναπροσαρμογή της ιστορίας με αλλότριους στόχους αποτελεί πράξη καταδικαστέα. Δεν είναι σφαγέας ο Αυξεντίου αλλά σφαγείς της αλήθειας οι εθελόδουλοι συγγραφείς. Και η ΕΟΚΑ δεν ήταν μια τρομοκρατική οργάνωση. Ήταν η πιο περήφανη σελίδα της νεότερης μας ιστορίας με τους ζωντανούς να ζηλεύουν τους μελλοθάνατους. Και για μένα αποτελεί παράσημο τιμής η συμμετοχή μου.Η προσήλωση στην εθνική ρίζα, ο πραγματικός πατριωτισμός δεν είναι εμπόδιο αλλά στοιχείο για συμβίωση.

Θα σταθώ όμως στα άμεσα.

Ο λαός μας απέρριψε το σχέδιο Ανάν παρά την αρχική αποδοχή του από ισχυρές πολιτικές ηγεσίες.Και κάθε έννοια δημοκρατίας απαιτεί σεβασμό στη λαϊκή ετυμηγορία.Πρόσφατα άρχισαν απ΄ευθείας διαπραγματεύσεις, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχαν δείγματα γραφής για έστω μίνιμουμ συγκλίσεις.Οι Τουρκικές προτάσεις είναι προκλητικές. Δεν αφήνουν περιθώρια διαπραγμάτευσης.Δυστυχώς υπήρξαν σοβαρές κατολισθήσεις από δικής μας πλευράς. Στο κοινό ανακοινωθέν Χριστόφια-Ταλάτ γίνεται αναφορά σε Ελληνοκυπριακό και Τουρκοκυπριακό κράτος και νέο συνεταιρισμό.

Φαίνεται ότι έγινε αντιληπτή η κατολίσθηση γι΄αυτό χαιρετίσθηκε η μη περίληψη του ανακοινωθέντος στα έγγραφα του Ο.Η.Ε. Να εδραιωθεί η διόρθωση. Αδιανόητη η αποδοχή ρατσιστικού καθεστώτος τύπου Μπαντουστάν που ο Μαντέλα απέρριψε από την φυλακή.Ούτε είναι νοητή η αναφορά σε συνεταιρισμό. Αυτό το πρόβλημα λύθηκε προ δεκαετιών. Όταν οι Τουρκοκύπριοι αποχώρησαν από τα πολιτειακά όργανα με προτροπή της Τουρκίας πρόβαλαν την άποψη ότι το κράτος ήταν συνεταιρικό και κάθε πλευρά συντηρούσε ως συνεταίρος τμήμα της κρατικής οντότητας. Η άποψη κατάρρευσε και ολόκληρη η ανθρωπότητα αναγνώρισε την κυβέρνηση Μακαρίου και τις μετέπειτα Κυπριακές κυβερνήσεις ως τις μόνες νόμιμες κρατικές οντότητες. Πως είναι δυνατό να επανέρχεται αναφορά σε συνεταιρισμό;

Και δεν αποτελεί ασφαλιστική δικλείδα ότι θα υπάρχει μια και μόνη διεθνής προσωπικότητα, μια οντότητα. Αν η πηγή είναι διττή τότε και η διαίρεση είναι εφικτή. Η διεθνής προσωπικότητα πηγάζει από τον λαό, ως σύνολο. Άλλο η ουσιαστική συμμετοχή στα πολιτειακά όργανα όπως προνοείται και από τα ψηφίσματα του Ο.Η.Ε.Ούτε είναι σοφή η a priori αποδοχή εκ περιτροπής προεδρίας και νομιμοποίηση του εποικισμού, που αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.Υπάρχουν προεκλογικές δεσμεύσεις που πρέπει να αποτελούν γνώμονα των ενεργειών όλων.Η εμμονή σε λύση που θα διασφαλίζει την ενότητα του κράτους, του χώρου, της οικονομίας και των θεσμών. Που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό. Που θα απαλλάσσει από κηδεμονίες και ξένη στρατιωτική παρουσία. Που θα διασφαλίζει τις βασικές ελευθερίες και τα δικαιώματα όλων των πολιτών, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος όλων των προσφύγων για επάνοδο στις πατρογονικές εστίες και περιουσίες τους. Λύση εναρμονισμένη με το διεθνές δίκαιο και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο.Πάνω σ΄αυτή τη βάση μπορεί να εδραιωθεί ενότητα δράσης. Κι εμείς θα στηρίξουμε μια τέτοια γραμμή.Με λανθασμένους χειρισμούς υπονομεύσαμε τότε την επαναστατικότητα των Τουρκοκυπρίων ενάντια στις δοτές ηγεσίες με αίτημα να γίνουν Ευρωπαίοι πολίτες.Να μη εξανεμίσουμε και το πλεονέκτημα μας αναφορικά με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Αδιανόητο μια υποψήφια χώρα να αρνείται να αναγνωρίσει ένα κράτος-μέλος και να εμμένει σε κατοχή και δημεύσεις και να συνεχίζει Ευρωπαϊκή πορεία a la carte.Να διασυνδέσουμε το Κυπριακό όχι με το τελικό στάδιο, αλλά την πορεία της Τουρκίας προς την Ευρώπη.Δεν υπήρξαμε ποτέ αντίδικοι, αλλά ούτε και όμηροι ορισμών. Και μάλιστα ορισμών που ερμηνεύονται ποικιλοτρόπως. Αν διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία θα σήμαινε λύση στη βάση των προεκλογικών δεσμεύσεων που προανάφερα κανείς δεν θα την απέρριπτε μόνο με βάση την ονοματολογία. Άλλοι όμως άλλως ερμηνεύουν τους όρους.Να δοθεί το περιεχόμενο πρώτα και η ονοματολογία θα είναι χωρίς περιεχόμενο.

Συναγωνίστριες και συναγωνιστές,

Θα τερματίσω με τη ρήτρα πως πιστοί στην κληρονομιά των ηρώων μας τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι θα κρατήσουμε ζωντανές τις εθνικές και τις λαϊκές Θερμοπύλες.Θα προσθέσω. Όσοι ελπίζουν ότι με τον θάνατο μου θα απαλλαγούν από την πολιτική μου παρουσία αυταπατώνται.Γιατί όλοι εσείς πολυαγαπημένες συναγωνίστριες και συναγωνιστές θα συνεχίσετε την παρουσία μου.Θα ζω στις ψυχές και στους αγώνες σας.Θα με βρουν πάντα παρόντα.Ο θάνατος δεν ταιριάζει σ΄αυτούς που συνειδητά τον έχουν θάψει.
Αν δεν είμαι παρών στου ηφαιστείου την έκρηξη η λάβα θα με ξεσηκώσει απ΄το μνήμα μου
Εγώ προσμένω.

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

Υπάρχει ένα παλικάρι 28 ετών στον Ευαγγελισμό που χρειάζεται 40 φιάλες αίμα. Σοβαρό ατύχημα με μηχανή, έχουν πειραχτεί ζωτικά όργανα. Τα στοιχεία είναι: Μερισιώτης Βαγγέλης, Ευαγγελισμός ΜΕΘ2, ώρες 8.30-14.00 και 15.00-19.00. Προωθήστε το όπου μπορείτε. Ευχαριστώ
ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΙΜΑ. ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ!Καλημέρα σας,Θα ήθελα την βοήθειά σας για την ζωή ενός φίλου μου. Χρειάζεται να κάνει μεταμόσχευση συκωτιού και πρέπει να βρούμε αίμα αποκλειστικά ομάδας 'Ο αρνητικό'. Εάν μπορείτε ανακοινώστε το διότι έχει ζωή μία με δύο εβδομάδες. Μπορεί κάποιος/α από εσάς να έχει αίμα 'Ο αρνητικό' και να του σώσει τη ζωή. Για οποιαδήποτε πληροφορία μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου,Σας Ευχαριστώ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ Γ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ
ΤΗΛ-ΦΑΞ :26210-35638
ΚΙΝ: 6944 434 559

Ο τέως και ο νυν



Γράφει ο Ανδρέας Ρίζος

Πολλή κουβέντα έγινε από τηλεόραση,εφημερίδες,ραδιόφωνα και άλλα μέσα μαζικής αποχαύνωσης,σχετικά με τον τρόπο που επιλέγει να πολιτεύεται ο νέος Αρχιεπίσκοπος. Η διαπίστωση κοινή για όλους: Ο Ιερώνυμος δεν είναι Χριστόδουλος.
Οι διαφορές εντοπίστηκαν αμέσως από τους ειδήμονες προφιλατσίδες των Μ.Μ.Ε και με την μέθοδο του χαλασμένου τηλεφώνου έγιναν γνωστές σε όλη τη χώρα.
Το γεγονός απογοήτευσε το φιλοχριστοδουλικό στρατόπεδο που ανέμενε
από τον Ιερώνυμο να βαδίσει στα χνάρια του προκατόχου του,υιοθετώντας τις πρακτικές του και δικαιώνοντας εις έτη το πρότυπο του αρχιεπίσκοπου/εθνάρχη,που ο Χριστόδουλος με την πληθωρική παρουσία και τις συχνές παρεμβάσεις του καθιέρωσε.Οι χαμηλοί τόνοι και η «εκούσια σιωπή» από την μια,συγκρινόμενοι με την στεντόρεια φωνή και τους υψηλούς τόνους του πανταχού παρόντος Χριστόδουλου από την άλλη,διέψευσαν τις ελπίδες εκείνων που απεγνωσμένα ζητούσαν κάποια ισχυρή φωνή, για να υψώσει λόγο κριτικής,ελέγχοντας τους πολιτικά,κοινωνικά και εθνικά ένοχους.
Αλλά «ένοχος ένοχον ου ποιεί».
Οι συνέπειες από τα ποικίλα σκάνδαλα που επί των ημερών του συγκλόνισαν την εκκλησιαστική γραφειοκρατία (αγγίζοντας συχνά και τον ίδιο),η υπέρμετρη φιλοδοξία του,τα λάθος πρόσωπα και οι λάθος επιλογές,φανέρωσαν με τον πιο δραματικό τρόπο το πόσο επικίνδυνες εκκλησιαστικά και εθνικά ήταν οι χριστοδουλικές εκτροπές.
Aπό την άλλη στο αντιχριστοδουλικό στρατόπεδο η ικανοποίηση από τις εξελίξεις σκόρπισε χαμόγελα ανακούφισης(παρά τα κροκοδείλια δάκρυα) καθώς,
θεωρητικά τουλάχιστον, η αποκαθήλωση του Χριστόδουλου απαλλάσσει από έναν αντίπαλο που, αν δεν ήταν επικίνδυνος,ήταν οπωσδήποτε πάντως ενοχλητικός.
Και ενώ γι’ αυτούς ο Ιερώνυμος απλώς δεν είναι πρόβλημα,οι άλλοι θεωρούν ότι τους έχει προδώσει.
Aκριβώς η τελευταία αυτή διαπίστωση,περιγράφει και την ουσία του προβληματισμού μου,γιατί αποκαλύπτει δύο παραμέτρους που δεν φωτίζονται επαρκώς, αλλά που είναι όμως βασικές για το σχηματισμό μιας πιο ξεκάθαρης εικόνας σχετικά με τα δύο αυτά πρόσωπα.
Η πρώτη παράμετρος έχει σχέση με τον τρόπο που συνηθίσαμε να βλέπουμε τον Ιερώνυμο ως το αντίθετο του Χριστόδουλου .
Η δεύτερη με την αδυναμία μας να εντοπίσουμε τυχόν κοινά σημεία που συνδέουν τους δύο αυτούς εκκλησιαστικούς άνδρες.
Ο αμφίθυμος ελληνικός ψυχισμός,ήδη επιβαρυμένος από προκαταλήψεις,
δoγματισμούς και εμπάθεια, μας εμποδίζει να αντιληφθούμε πως πέρα από τις όποιες
διαφορές τους,ο τέως και ο νυν αρχιεπίσκοπος έχουν ένα κοινό σημείο το οποίο καλό
θα ήταν να μας προβληματίσει.Το κοινό αυτό στοιχείο είναι η κριτική που ασκήθηκε κατά το παρελθόν στο Χριστόδουλο και τώρα στον Ιερώνυμο για τον τρόπο που επέλεξαν να διαχειριστούν την διακονία που η Θεία Προνοια τους εμπιστεύτηκε.
«Μήλον της Έριδος» λοιπόν ο Χριστόδουλος ,αλλά και ο Ιερώνυμος.Πατριώτης ο πρώτος και αποστάτης ο δεύτερος. Για τους μεν επικίνδυνος εθνικιστής ο ένας και συνετός παπάς ο άλλος για τους δε. Οι φίλοι του πρώτου, εχθροί του δευτέρου και οι
φίλοι του δεύτερου, εχθροί του πρώτου. Ατελείωτες συζητήσεις μέχρι και στα καφενεία για το αν δικαιούται ο αρχιεπίσκοπος «για να ομιλεί» ή αν κάνει καλά
ο νέος αρχιεπίσκοπος που «σιωπά οικειοθελώς». Ανησυχούν οι «ευσεβείς»,επειδή
ο Ιερώνυμος δεν φαίνεται να αντιδρά , με τον συνηθισμένο γι’ αυτούς τρόπο , στις νέες αντιεκκλησιαστικές μεθοδεύσεις της πολιτείας και αναπολούν με πόθο τις καλές
μέρες του Χριστόδουλου με τις λαοσυνάξεις και τα κυριακάτικα γιουρούσια από άμβωνος.
Kαι ο χορός καλά κρατεί μέχρι και σήμερα.
Νομίζω όμως πως είναι πια καιρός να έλθουμε εις εαυτών και, αφήνοντας πίσω την εύκολη κριτική και τα βιαστικά συμπεράσματα, να δούμε αν η τακτική Ιερώνυμου βλάπτει ή ωφελεί μακροπρόθεσμα την Εκκλησία και την πατρίδα μας. Ο ίδιος, κατανοώντας ότι ο ρόλος του είναι κατεξοχήν πνευματικός,πολιτεύτηκε εξαρχής με τέτοιο τρόπο, ώστε να αφαιρεί αντί να προσθέτει προβλήματα, στην ήδη προβληματική εκκλησιαστική και κοινωνική πραγματικότητα.Απο την πρώτη μέρα δεν επιδίωξε να κάνει ούτε φίλους ούτε εχθρούς.Λειτούργησε με όρους εκκλησιαστικούς,δηλαδή αγάπης, καταλλαγής και ειρήνης, μένοντας συνεπής στο ήθος και ύφος της ορθόδοξης εκκλησιαστικής εμπειρίας, μακριά από εμπάθειες και κοσμικές έριδες.
Ορθοτομεί το λόγο της αλήθειας με το ταπεινό φρόνημα εκείνου που ξέρει πως το πολίτευμα της Εκκλησίας δεν εξαρτάται από τη μεγαλοφυΐα ενός ανδρός. Η Εκκλησία υπάρχει ως σώμα Χριστού,καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα και διοικείται με βάση το συνοδικό της σύστημα. Οι διάφοροι κατά καιρούς εκκλησιαστικοί σατραπίσκοι αλλοιώνουν την ουσία του εκκλησιαστικού αυτού πολιτεύματος.
Σταθερά προσηλωμένος σ’ αυτές τις αξίες ο Ιερώνυμος εμμένει στη συνοδικότητα ως κατεξοχήν θεσμό συναπόφασης/συνυπευθυνότητας.Δεν τρέφει όμως ψευδαισθήσεις.
Ξέρει πως οι εχθροί της Εκκλησίας καραδοκούν με κάθε μέσο, για να τη βλάψουν εξυφαίνοντας πλέον και φανερά τα άνομα σχέδιά τους.Επιλέγει όμως να πολεμήσει
στο δικό του στρατόπεδο και με τα δικά του όπλα, βαστώντας το ταμπούρι που του αναλογεί, χωρίς να έχει την ψευδαίσθηση ότι σηκώνει όλη την Εκκλησία στους ώμους του. Κάποιοι τον θέλουν να φωνάζει κάθε μέρα από τον άμβωνα και τα κανάλια ενάντια στη Νέα Τάξη. Και τον κακολογούν που δεν το κάνει.Αδιαφορεί, λένε, για τον Ελληνισμό και τα εθνικά μας θέματα. Αλλοίμονο όμως σ’ εκείνο το έθνος και σ’εκείνη την Εκκλησία που περιμένει τη σωτηρία από έναν αρχιεπίσκοπο.Μια τέτοια απαίτηση φανερώνει, αν μη τι άλλο, την υποκρισία μιας κοινωνίας παρηκμασμένης από καιρό,άνευρης και παραιτημένης από κάθε διεκδίκηση.Ο Ιερώνυμος με την άρνησή του να λειτουργήσει ως το άλλοθι στην απροθυμία μας, για κάθε δράση που θα περιέχει το στοιχείο της προσωπικής θυσίας, υποδεικνύει το χρέος του καθενός μας στην υπόθεση της κοινής σωτηρίας.
Κλείνοντας τη σύντομη αυτή παρέμβασή μου, θέλω να ξεκαθαρίσω πως πρόθεσή μου δεν είναι η αγιοποίηση του Ιερώνυμου και η δαιμονοποίηση του Χριστόδουλου.
Κάθε άνθρωπος έχει τα προτερήματα και τα ελαττώματά του και κανείς δεν ξεφεύγει από τον κανόνα αυτό. Εκείνο που θέλω να καταδείξω είναι πως συχνά ο πατριωτισμός της εύκολης ρητορείας και της ανεύθυνης συνθηματολογίας φέρνουν τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.Η αποφυγή των υπερβολών στο πραγματικό, αλλά και στο συμβολικό επίπεδο είναι προϋπόθεση για μια πιο ασφαλή και ουσιαστική δράση, απαιτεί όμως αρετές, όπως η ταπείνωση, η υπομονή και η διάκριση του τι είναι δόκιμο σε κάθε περίπτωση.
Ο νέος αρχιεπίσκοπος φαίνεται πως και αντιλαμβάνεται αυτήν την αλήθεια, και προτίθεται, συν θεώ, να πολιτευτεί σύμφωνα με αυτή. ΕΜΕΙΣ;;;;

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

Ομπάμα


Η εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα στο προεδρικό αξίωμα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής αναπτέρωσε τις ελπίδες για προώθηση των ελληνικών ζητημάτων.Σε παγκόσμια αποκλειστικότητα το ιστολόγιο "Ριζοβόλος" κατέγραψε τις πρώτες δηλώσεις του νέου προέδρου.

Πρόεδρε,τι θα πράξετε για το Κυπριακό ζήτημα;

Γιο μεν,πιστεύω ότι ήλθε η ώρα να βομβαρδίσουμε την Τουρκία ,γιατί καταπατά όλα τα ψηφίσματα του Ο.Η.Ε.Έτσι,θα την υποχρεώσουμε να αποσύρει τα στρατεύματά της από την Κυπριακή Δημοκρατία.

Με τους Σκοπιανούς τι θα γίνει;

Ιt's easy,my friend.Θα επιβάλουμε εμπάργκο στη Δημοκρατία της Βαρδάσκας(με αυτό το όνομα θα την αναγνωρίσουμε) και θα εμποδίσουμε την ένταξή της στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Παραμένει,επίσης,άλυτο το θέμα της Βορείου Ηπείρου.

Ο καιρός γάρ εγγύς,όπως λέει ο Λιακόπουλος.Θα στείλουμε ειρηνευτική αποστολή για να αυτονομηθεί αυτή η πολύπαθη περιοχή του Ελληνισμού.Don't worry.

Πρόεδρε,υπερβολικά ακούγονται αυτά που λες σαν ανέκδοτο.

Ναι,φίλε μου ,αλλά εσύ το ξεκίνησες με τις ερωτήσεις σου.

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008


«Δεν σημαίνει ότι τα κεκτημένα δικαιώματα είναι ιερά και απαραβίαστα. Οταν δεν έχεις χρήματα, όταν χάνεται ο κόσμος ολόκληρος, όταν η Ελλάδα φτάνει σε μια δύσκολη καμπή, οι πάντες πρέπει να προετοιμαστούν" δήλωσε ο σε 10 χρόνια δεν θα θυμόμαστε το όνομα Μακεδονία και ιδιαίτερα δημοφιλής στην Εκάλη ,Κηφισιά και Κολωνάκι Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ή Δρακουμέλ ή Πήλιος Γούσης ή Εφιάλτης.Ο σεσημασμένος διαρρήκτης και δολοφόνος των εργατικών δικαιωμάτων μια ακόμη φορά τόλμησε να αποσείσει τις ευθύνες για την ακολουθούμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική και να ρίξει το βάρος για τα αμαρτήματα των καπιταλιστών στο λαό.Ο γνωστός αυτός πολιτικός χαμαιλέοντας που έχει διακριθεί σε αποστασίες,ξεπουλήματα και αρχαιοκαπηλίες μιλά ορθά.Δεν υπάρχουν κεκτημένα δικαιώματα,ιερά και απαραβίαστα.Ευκαιρίας δοθείσης, προτείνω ,ύστερα και από ανάλογη πρόταση του κυρίου Γιώργου Μάτσου στο ηλεκτρονικό περιοδικό Αντίβαρο για την κορούλα του, να αφαιρεθεί η ελληνική υπηκοότητα όχι μόνο από αυτόν ,αλλά και απ' όλο το σόι του.Όσοι συμφωνείτε ψηφίστε ΝΑΙ στο τραγικό δίλημμα που θέτω στα δεξιά του ιστολογίου μου.Φτάνει πια με τα κεκτημένα δικαιώματα!!!

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008

Το Ρεσάλτο .Τεύχος 33-Νοέμβριος 2008







Περιεχόμενα

Της Σύνταξης:

Οι «ληστές» και οι «μπράβοι» τους


Στην αιχμή της βροντής:

ΡΕΣΑΛΤΟ: Η συνήθεια του αίσχους…


Επί του Πιεστηρίου: Οι αθλιότητες των «τραμπούκων»


Χρονογράφημα:

Κώστας Κόκκινος: Πιάσε το αυγό και κούρευτο


Πολιτικές αιχμές

Στεφ. Ληναίος: Οι «Τσίρλιντερς» της εξουσίας

Θ. Βεργή: Πολυεδρική παρτούζα: το «όπλο» της ισοπέδωσης

Μ. Ηλιάδης: Ώρα αφύπνισης

Χάρης Κατσιβαρδάς: Δυσώδης οσμή σήψης

Α. Πλάκας: Στείρες ΠΑΣΟΚικές υμνολογίες

Ι. Ράπτη: Οι κοινοβουλευτικές «φάκες»

Θ. Βεργή: Η γελοιοποίηση της πολιτικής

Θ.Π. Η δίωξη της εφημερίδας «Παρόν»


Ανάλυση

Θ. Παπανικολάου: Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα

Μ. Γκίβαλος: Πλαστική οικονομία…

Π. Λέφας: Τράπεζες, οι ναοί της σύγχρονης θρησκείας


ΜΜΕ: Η «Φαιά Πανούκλα»

Ν. Πικρός: Τα «τάγματα εφόδου» του παρακράτους

Ναταλία Δάρρα: Οι «ήρωες» των ΜΜΕ

Α. Πλάκας: Λαζόπουλος, το επαίσχυντο καρύκευμα

Ν. Πικρός: Η τρομοκρατία των «εγκάθετων»

Π.Π. Η χυδαιότητα σε παράκρουση

ΡΕΣΑΛΤΟ: Τα αποθέματα του σκοταδισμού

Θ.Β.: Το τσίρκο της «Ζούγκλας»


Συνέντευξη

Νίκος Μπελογιάννης: Δεν μπορούμε να ελπίζουμε σήμερα τίποτα καλύτερο…


Εθνικά ζητήματα

Μίκης Θεοδωράκης: Να κινητοποιηθούν οι διανοούμενοι….

ΡΕΣΑΛΤΟ: Σκοπιανό: Οι αυτοκρατορικές συνωμοσίες

Γ. Δελαστίκ: Σημαδεμένη η τράπουλα του Νίμιτς


Διεθνή

Ν. Καρατουλιώτης: Αχτισάαρι, ένας άνθρωπος για βρώμικες δουλειές

Σεβ. Επισκ. Αρτέμιος Ραντοσάβγιεβιτς: Το ΝΑΤΟ έφερε την κόλαση


Ορθοδοξία και κοινωνία

π. Γ. Δ. Μεταλληνός: Περί εκκλησιαστικής περιουσίας

Κ. Λούλης: Σκέψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου


Μεταναστευτικό

Γ. Κολοβός: Πολυπολιτισμικότητα…


Ιστορικά

Γ. Μαργέτης: Ο Σκληρός και το κοινωνικό ζήτημα

Ν. Κωστάρας: Ο Παύλος Μελάς

Δ. Νατσιός: Ζητείται «Παύλος Μελάς»


ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ-ΙΔΕΕΣ

Δ. Παρασκευόπουλος: Μεταξύ αβύσσου και τρέλας...

Κ. Γεωργουσόπουλος: Τα καραφάνταλα

Α. Φιαμού: Ούτε το όνομά τους…

Στροφή των ονείρων: Το έπος του ‘40

Βιβλιοφάγος

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

Το έπος του '40



CHE FECE...IL GRAND RIFIUTO



Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα



που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το ΟΧΙ



να πούνε .Φανερώνεται αμέσως όποιος το ΄χει



έτοιμο μέσα του το Ναι ,και λέγοντάς το πέρα



πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.



Ο αρνηθείς δεν μετανιώνει .Αν ρωτιούνταν πάλι



,ΟΧΙ θα ξανάλεγε .Κι όμως τον καταβάλλει



εκείνο τ΄ ΟΧΙ-το σωστό-εις όλην την ζωή του.K.KABAΦΗΣ

Τα ξημερώματα της 28 Οκτωβρίου 1940 ένα έθνος βγαλμένο από τα κόκκαλα των προγόνων του τόλμησε να πει το μεγάλο ΟΧΙ σε μια μεγάλη δύναμη της εποχής ,την Ιταλία του δικτάτορα Μουσσολίνι.Το τελεσίγραφο που επιδόθηκε από τον Ιταλό πρεσβευτή Γκράτσι στον πρωθυπουργό της Ελλάδας ,Ιωάννη Μεταξά όριζε μεταξύ των άλλων το δικαίωμα της Ιταλίας να καταλάβει με τις ένοπλες δυνάμεις της μερικά στρατηγικά σημεία του ελληνικού εδάφους.Ο Μεταξάς ,αν και δικτάτορας και ομοϊδεάτης του Μουσσολίνι,αντιλήφθηκε την κρισιμότητα της περίστασης και απέρριψε τις ιταμές αξιώσεις των Ιταλών φασιστών.
Στην Ευρώπη η Τσεχοσλοβακία,η Πολωνία , η Νορβηγία, η Ολλανδία , το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και η Γαλλία καταλαμβάνονται χωρίς σθεναρή αντίσταση από τα γερμανικά στρατεύματα του Χίτλερ.Όλη η Ευρώπη παραλύει.Η Νέα τάξη Πραγμάτων των Ναζί ισοπεδώνει τη μια μετά την άλλη τις χώρες της Γηραιάς ηπείρου.Η Ιταλία έχει ήδη κατακτήσει την Αιθιοπία σφαγιάζοντας χιλιάδες κατοίκους της.Οι δύο αυτές συμμαχικές δυνάμεις μοιάζουν ακαταμάχητες και ανίκητες σαν τον Γολιάθ.
Οι Ιταλοί με ορμητήριο την Αλβανία, την οποία έχουν υποτάξει,αποφασίζουν να επιτεθούν στην Ελλάδα.Όλος ο κόσμος περιμένει την επανάληψη της σκηνής.Οι Ιταλοί είναι πάνοπλοι,πολεμούν σκληρά και έχουν αρχικά ορισμένες επιτυχίες.Ο Μουσσολίνι πιστεύει ότι η επιχείρηση είναι χρήσιμη και εύκολη .Ο Αμερικανός ανταποκριτής των New York Times στην Ελλάδα γράφει: «Οι Έλληνες είναι νευρώδεις άντρες με λαμπερά μάτια.Οι κακόμοιροι, είπαμε, τι πιθανότητες έχουν μπροστά στον ιταλικό στρατό».Ο αρχιστράτηγος των ελληνικών δυνάμεων,Αλέξανδρος Παπάγος κατηγορεί τον Μεταξά για αδράνεια.Ο Μεταξάς μέμφεται τον αρχιστράτηγο και τους υπουργούς για ηττοπάθεια. Η έκβαση του πολέμου προδιαγράφεται δυσμενής.
Το Γενικό Επιτελείο Στρατού είχε καταλήξει στην ιδέα μιας ηρωικής αντίστασης και ενός γρήγορου ,αλλά ένδοξου τέλους . Οι Έλληνες όμως διαψεύδουν τις προσδοκίες όλων και υπερβαίνουν τα παραδεκτά με τον πιο φυσικό τρόπο.Ο Γεώργιος Σεφέρης γράφει: «Ο λαός έκανε μόνος του αυτό που έκανε-μόνος του.Αυτοί οι άνθρωποι το καλύτερο που έχει ο τόπος μας».
Κανείς απ’ όλους αυτούς τους δήθεν ρεαλιστές και ορθολογιστές δεν υπολόγισε έναν αστάθμητο παράγοντα:τον ελληνικό Λαό.Σε μια παγωμένη Αλβανία 27 ιταλικές μεραρχίες με συντριπτική υπεροχή σε εφόδια,οπλισμό και αεροπλάνα καταδιώκονται από 15 ελληνικές ανεπαρκέστατα οπλισμένες. «Οι Έλληνες είναι γυμνοί» αναφέρει στην ιστορία του ο Ρεϊμόν Καρτιέ.
Οι Έλληνες στρατιώτες όχι μόνον αντιστέκονται ,αλλά και μεταφέρουν τον πόλεμο στην Αλβανία.Η Κορυτσά ,το Τεπελένι, οι Άγιοι Σαράντα απελευθερώνονται από τον Ελληνικό Στρατό.Ο Μουσσολίνι ομολογεί: «Τίποτα δεν μπορούμε πια να κάνουμε .Είναι ηλίθιο ,είναι γελοίο ,αλλά πρέπει να ζητήσουμε ανακωχή με τη μεσολάβηση του Χίτλερ».
Το έπος αυτό μοιάζει με θαύμα:απίστευτο κι όμως ελληνικό.Ο πρωθυπουργός της Μ.Βρετανίας Ουΐνστον Τσώρτσιλ σε ένα ντελίριο ενθουσιασμού δηλώνει: « Από εδώ και πέρα δεν θα λέγεται ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες."
Η ΕΣΣΔ, δια του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Μόσχας, αναγνώρισε την καθοριστική συμβολή της Ελλάδος στην καθυστέρηση και τελική αποτυχία της Γερμανικής επίθεσης εναντίον της (επιχείρηση "Barbarossa"): "Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε."Ο αμερικανός πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούσβελτ γράφει στον Έλληνα πρέσβη στην Ουάσιγκτον: « η Ελλάδα δημιούργησε το παράδειγμα, το οποίον καθένας από εμάς οφείλει να ακολουθήσει μέχρις ότου οι άρπαγες της ελευθερίας οδηγηθούν τελικώς στην δίκαιη εξόντωσή τους."
Το ιταλικό στραπάτσο είναι η πρώτη ήττα των δυνάμεων του Άξονα.Στην Ευρώπη φουντώνει πάλι ο φιλελληνισμός του 19ου αι.Ο στρατηγός Ντε Γκολ και οι ελεύθεροι Γάλλοι παραληρούν.Στα γαλλοϊταλικά σύνορα αναρτάται επιγραφή που γράφει: «Έλληνες στρατιώτες,αλτ!Εδώ αρχίζουν τα γαλλικά σύνορα».
Ωστόσο,οι Γερμανοί σπεύδουν να βοηθήσουν τους Ιταλούς.Τον Απρίλιο του 1941 εισβάλλουν στην Ελλάδα.Στο οχυρό Ρούπελ οι Έλληνες πολεμούν τα ναζιστικά στρατεύματα.Στην απαίτηση των τελευταίων για συνθηκολόγηση ο διοικητής του οχυρού, ο Συριανός ταγματάρχης Γεώργιος Δουράτσος απάντησε ότι τα οχυρά δεν παραδίδονται αλλά καταλαμβάνονται και ότι θα συνεχίσει τον αγώνα στερούμενος άλλων διαταγών. Στις 10 Απριλίου 1941 έλαβε χώρα η κατάληψη του οχυρού. Τα γερμανικά τμήματα απέδωσαν τιμές. Ο εντεταλμένος για την παραλαβή του οχυρού Γερμανός αξιωματικός συγχάρηκε τον διοικητή του, ταγματάρχη Γεώργιο Δουράτσο, διαβιβάζοντας τα συγχαρητήρια και το θαυμασμό των ανωτέρων του. Τόνισε μάλιστα ότι για τους Γερμανούς αποτελούσε τιμή και υπερηφάνεια που είχαν ως αντίπαλο έναν τόσον ηρωικό στρατό. Στη Γερμανία έχουν μείνει έκπληκτοι με το ελληνικό φαινόμενο.Ο ίδιος ο Χίτλερ αναγκάζεται να δηλώσει: "Ενώπιον της Ιστορίας είμαι υποχρεωμένος να αναγνωρίσω ότι, από τους μέχρι τώρα αντιπάλους μας, ο Έλληνας στρατιώτης πολέμησε με εξαιρετική γενναιότητα και δεν παραδόθηκε παρά όταν κάθε αντίστασή του ήταν αδύνατη. Ως εκ τούτου, απεφάσισα να μην κρατηθεί κανένας Έλληνας στρατιώτης αιχμάλωτος και οι αξιωματικοί να διατηρήσουν τα προσωπικά όπλα τους."
Τελικά,οι Γερμανοί καταλαμβάνουν την Αθήνα στις 27 Απριλίου 1941.Η βασιλική οικογένεια και η κυβέρνηση καταφεύγουν στην Κρήτη ,όπου λίγο έλειψε να τους πάρουν με τις πέτρες λόγω της απροθυμίας τους να σταθούν πλάι στον ελληνικό λαό.
Η σκιά της Κατοχής πέφτει βαριά στη χώρα η οποία χωρίζεται σε τρεις ζώνες :τη γερμανική ,την ιταλική και τη βουλγαρική.Οι Γερμανοί καταληστεύουν τον πλούτο της χώρας. Το ποσό που υπεξαίρεσαν από τα κρατικά ταμεία με τη μορφή αναγκαστικών δανείων ανέρχεται στα 30 δις ευρώ με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις. Η πείνα θερίζει τους ανθρώπους.Μόνο στην Αθήνα ,τον χειμώνα του 1941 οι νεκροί πλησιάζουν τις 150.000.Στη Σύρο υπολογίζεται ότι 9.000 πολίτες σε σύνολο 30.000 πέθαναν από την πείνα και τις ασθένειες.
Ο ελληνικός λαός δεν το βάζει κάτω. Αντιστέκεται ενάντια στην τριπλή κατοχή μέσω τριών μεγάλων αντιστασιακών οργανώσεων:Το Ε.Α.Μ(Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) με τη μαζικότερη συμμετοχή πολιτών ,Ο Ε.Δ.Ε.Σ(Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος) και η Ε.Κ.Κ.Α(Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση).Το ένοπλο τμήμα του Ε.Α.Μ.,ο Ε.Λ.Α.Σ(Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός) καθοδηγείται από τον γεωπόνο Θανάση Κλάρα με το ψευδώνυμο Άρης Βελουχιώτης.Ο Άρης Βελουχιώτης είναι η στρατιωτική και πολιτική μεγαλοφυΐα που θα ενορχηστρώσει στα βουνά την αντίσταση κατά των κατακτητών και των ελλήνων συνεργατών τους ακολουθώντας την αγωνιστική παράδοση των ηρώων του ΄21.Είναι ο Κολοκοτρώνης του 40 και ένα πρόσωπο ταμπού για το οποίο η σχολική ιστορία αφιερώνει μια αράδα.Αυτός ο Τσε Γκεβάρα της Ελλάδας τόλμησε να τα βάλει με όλες τις εξουσίες μέσα και έξω απ’την Ελλάδα και γι’αυτό εξοντώθηκε.Στη θέα του αποκεφαλισμένου πτώματός του οι ηγεσίες της Αριστεράς και της Δεξιάς ανακουφίστηκαν,γιατί θα συνέχιζαν να σκέπτονται ρωσικά,αγγλικά και αμερικάνικα,ενώ ο Βελουχιώτης τολμούσε να σκέπτεται ελληνικά.
Και τούτο αποδεικνύεται από το έργο του,από το έργο του ΕΛΑΣ:Στα μέσα του ΄43 όλη σχεδόν η ηπειρωτική Ελλάδα ελεγχόταν από τον ΕΛΑΣ,οι γυναίκες αποκτούσαν δικαίωμα ψήφου πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας,ο κοινοτισμός της Τουρκοκρατίας με τους θεσμούς της άμεσης δημοκρατίας αναβίωνε ,θεατρικές παραστάσεις ανέβαιναν στα χωριά και 1.000.000 Έλληνες μυστικά ψήφιζαν για να εκλέξουν εθνοσυμβούλους.
Το δεύτερο ,λοιπόν, έπος του ελληνικού λαού έμελλε να γραφτεί στα βουνά,όπου ανασαίνουν ελεύθερα οι αντάρτες.
Κορυφαία αντιστασιακή ενέργεια αυτής της εποποιίας είναι η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου το Νοέμβη του 1942.Έτσι η Ελλάδα κόβεται στα δύο και ο εφοδιασμός του γερμανού στρατάρχη Ρόμελ ,που πολεμά τους Βρετανούς στην Βόρεια Αφρική ,με πολεμοφόδια και τρόφιμα εμποδίζεται.
Στη δράση των οργανώσεων αυτών οι κατακτητές απαντούν με τρομοκρατικές ενέργειες.Η λίστα των τόπων μαρτυρίου ατελείωτη.Χιλιάδες Έλληνες εκτελούνται στα Χανιά,Νιγρίτα,Πτολεμαΐδα,Κιλκίς,Γύθειο,Καλογρέζα,Μονοδένδρι Λακωνίας,Υψηλάντη Βοιωτίας,Κλεισούρα Καστοριάς,Καλάβρυτα,Καισαριανή.Στο Δίστομο, ανάμεσα στους νεκρούς βρίσκονται παιδιά, γυναίκες, άντρες, γέροντες ακόμη και έμβρυα με τις λόγχες των Γερμανών καρφωμένες στις κοιλιές των εγκύων γυναικών.
Για αυτές τις θηριωδίες,καμμία ελληνική κυβέρνηση ως σήμερα δεν απαίτησε την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων,ούτε καν αποζημίωση για τα θύματα και τους συγγενείς τους.Και ενώ η Ελλάδα απελευθερώνεται,οι ηγέτες της Μ.Βρετανίας, Ουίνστον Τσώρτσιλ και της Σοβιετικής Ένωσης , Ιωσήφ Στάλιν στη Σύνοδο της Γιάλτας παίζουν στα ζάρια το πολύπαθο κορμί της Ελλάδας: 90% παίρνουν οι Άγγλοι και 10% οι Σοβιετικοί .Δηλαδή κατά 90% ανήκει στους Άγγλους και 10% στους Ρώσους.Ό,τι επιτεύχθηκε στην διάρκεια της κατοχής γκρεμίζεται από τον καταραμένο εμφύλιο πόλεμο με τους αδελφούς ένθεν κακείθεν να ζητούν εκδίκηση.Αποδείχθηκε ότι ο Ελληνισμός ,αφού επινόησε την τραγωδία,μπόρεσε να γράψει μια ακόμη ,για να επαληθευτεί το ρηθέν: «Οι Έλληνες είναι σοφόμωρος λαός».Και η αυλαία κλείνει δηλητηριάζοντας τις ψυχές των Ελλήνων για δεκαετίες.
Ανασκοπώντας αυτή τη χρονική περίοδο δεν πρέπει να μας διαφεύγει την προσοχή ότι ο ανεπανάληπτος ζήλος ,το ακαταμάχητο θάρρος,η αυταπάρνηση και οι θυσίες των Ελλήνων τόσο στην περίοδο του πολέμου όσο και κατά της διάρκεια της κατοχής και της Αντίστασης αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη για τις νεώτερες γενιές.
Αποδεικνύεται περίτρανα ότι ,όταν οι Έλληνες συνεργάζονται,ομονοούν και προτάσσουν το συλλογικό και πατριωτικό συμφέρον, κερδίζουν όχι μόνο το θαυμασμό όλου του κόσμου,αλλά και μεγαλουργούν.Αντίθετα, όσο το βόλεμα ,ο ατομισμός,η λογική της ρεμούλας και της αρπαχτής θα γιγαντώνονται στην κοινωνία και την πολιτική,τόσο θα μαραζώνει το έθνος και θα βουλιάζει στην παρακμή.Σήμερα,δεν είναι λίγες οι φωνές που μιλούν ακόμη και για το τέλος του ελληνισμού ως έθνους με βαρύ ιστορικό και πολιτιστικό φορτίο.Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι το δημογραφικό πρόβλημα επιτείνεται,ενώ οι Έλληνες αντιγράφουν αμερικανόπνευστες συνταγές πολιτικού και κοινωνικού τρόπου ζωής.Ο εθνικός κίνδυνος εξ Ανατολής πάντα καραδοκεί, η ένταξη μας στη Ευρωπαϊκή Ένωση περιορίζει την οικονομική και πολιτική αυτονομία μας ,αλλά οι έλληνες φαίνονται προς το παρόν αδύναμοι να αντιπροτείνουν ένα πολιτιστικό,πολιτικό και κοινωνικό μοντέλο ως ανάχωμα στην πλημμυρίδα της παγκοσμιοποίησης εμπνευσμένο από την αρχαία ελληνική δημιουργία και την ζωογόνο παράδοση του Βυζαντίου.
Κι όμως κάθε φορά που τόλμησαν ,καινοτόμησαν και πρωτοτύπησαν.Αλήθεια ,όταν θα διατρέξει κίνδυνο η πατρίδα ,θα σταθούμε αντάξιοι συνεχιστές των παλαιών αγωνιστών;