Οι σκοταδιστές

του Ανδρέα Ρίζου
Ο λαός έχει μια όχι και τόσο κόσμια φράση ,για να σχολιάζει την ακατάσχετη παπαρδολογία ορισμένων αυτόκλητων ,αλλά συνάμα ετερόφωτων(συνήθως ετερότροφων) φωστήρων τύπου Τάκη Καμπύλη ,ο οποίος μια ακόμη φορά από τη στήλη του στην Καθημερινή (30-11) εξαπέλυσε όλη την νεοεποχίτικη-προοδευτική του εμπάθεια ενάντια στην προοπτική να διδάσκονται τα ελληνόπουλα την πίστη των πατέρων τους.
Δεν θα ασχοληθώ με την made in Soros επιχειρηματολογία του η οποία πατάει πάνω στις «βαθυστόχαστες» αναλύσεις της γνωστής για τους αγώνες της ενάντια σε οτιδήποτε θυμίζει Ελλάδα Θάλειας Δραγώνα,χωρίς να ξεφεύγει ούτε στο ελάχιστο από τα χιλιοειπωμένα κλισέ περί των δικαιωμάτων του ατόμου και άλλες αναγουλιές.
Θα ασχοληθώ μόνο με τον τίτλο ο οποίος είναι και η μόνη πρωτοτυπία του κειμένου,στον οποίο ο ευφάνταστος αρθρογράφος παραφράζει τον τίτλο ελληνικής ταινίας και το κάνει ειρωνικά «ψάλε ,παιδί μου,γράμματα».Με το ευφυές αυτό τέχνασμα επιτυγχάνεται το κονέ(για να μην ξεχνάμε και τα ελληνικά μας) του σήμερα με το σκοτεινό παρελθόν όταν δεν υπήρχε η Ρεπούση και το ΕΛΙΑΜΕΠ να διαφωτίσουν τα ελληνόπουλα περί της ελληνοτουρκικής φιλίας και έτσι τα καημένα έπεφταν θύματα φανατικών καλόγερων(π.χ Πατροκοσμάς)που, χωρίς να έχουν κάνει ανώτερες σπουδές πολιτικών και οικονομικών σπουδών στο Χάρβαρντ ή σε κάποιο άλλο τελοσπάντων αμερικανοεβραϊκό πανεπιστήμιο, τολμούσαν να τα συγκεντρώνουν αργά τη νύχτα και εν αγνοία των αρμοδίων αρχών σε χώρους αμφιβόλου υγειονομικής καταλληλότητος και να τα φανατίζουν διαβάζοντάς τους το ψαλτήρι και μιλώντας τους για λευτεριά και ελπίδα.
Έτσι,τα καημένα τα παιδάκια επηρεασμένα από την μαύρη προπαγάνδα των αμαθών και σκοταδιστών καλόγερων μετατρέπονταν σε επικίνδυνους αναρχικούς που αμφισβητούσαν το ιδανικό και πρωτοποριακό οικονομικοπολιτικό σύστημα των Τούρκων αδερφών μας,στο οποίο σημειωτέον λάβαινε ιδιαίτερη φορολογική (χαράτσι) και στρατολογική (παιδομάζωμα) μέριμνα για τους Έλληνες και ξεστομίζουν λέξεις που δαιμονίζουν κάθε προοδευτικό εκσυγχρονιστή ,όπως λευτεριά,πατρίδα,δίκιο,ανεξαρτησία,αγώνας αξιοπρέπεια.Τώρα για όσους δεν είναι τόσο έξυπνοι και δεν κατάλαβαν ποιας ταινίας τον τίτλο παράφρασε ο εντελώς αντιπαθής κατά τα άλλα Τάκης τους ενημερώνω πως η ταινία της οποίας παραφράστηκε ο τίτλος και έγινε «ψάλε ,παιδί μου,γράμματα» λέγεται «μάθε, παιδί μου ,γράμματα».Όσο για τη λαϊκή ρήση ,που μνημόνευσα στην αρχή,έχει κι αυτή τέσσερις λέξεις και ταιριάζει γάντι ως τίτλος στο κείμενο του Καμπύλη.Τάκη,ο τίτλος που θα έδινε ο λαός στο άρθρο σου είναι «ΧΕΣΕ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΑΓΝΑΝΤΕΥΕ».