Με τον θάνατό μου δεν θα απαλλαγούν από μένα

Ο Βάσος Λυσσαρίδης απαντώντας στην πνευματική τρομοκρατία που βαπτίζει τον πατριωτισμό και την αντίσταση εθνικισμό καλεί σε αγώνα, έστω και τώρα, για την απόρριψη νέων σχεδίων τύπου Ανάν καταγγέλλοντας τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης Χριστόφια.Φαντάζομαι ότι οι βουτυροσπόνδυλοι και οι γονατισμένοι,όπως λέει ο ίδιος, θα τον κατηγορούν ως εθνικιστή και συντηρητικό ή και ελληνολάτρη.

Αλήθεια,πόσες φωνές σαν τον Λυσσαρίδη ή τον Μίκη Θεοδωράκη θα μας συνεγείρουν και για πόσο ακόμη;

Αναδημοσίευση από το sibilla.blogspot.com.

H oμιλία του Βάσου Λυσσαρίδη στο συνέδριο της ΕΔΕΚ.

Νάμαστε και πάλι μαζί πιστοί στις πατριωτικές παραδόσεις μας, στις ρίζες της περήφανης ΕΔΕΚ.Ρίζες που ο απλός άνθρωπος του μόχθου, ο μεγάλος δάσκαλος, ο αδιάφθορος αγωνιστής κράτησε βαθιά ζωντανές στην ψυχή και στις σκέψεις του.

Κι εγώ ταπεινός προσκυνητής της λαϊκής σοφίας και λεβεντιάς επανακαταθέτω σε σας πολυαγαπημένες συναγωνίστριες και συναγωνιστές την αγάπη μου αλλά και την ευγνωμοσύνη μου για όσα με τη διαχρονική στάση σας με διδάξατε. Είμαι περήφανος γιατί ανήκω στην περήφανη Εδεκίτικη οικογένεια. Αυτή η αίθουσα, στεγάζει ότι πολυτιμότερο κρατώ από τη μακρά μου βιολογική πορεία.

Εσάς με τους οποίους μοιράστηκα τα πρώτα σοσιαλιστικά οράματα, εσάς με τους οποίους μοιράστηκα τις προδοτικές σφαίρες, τους κοκκινοσκούφηδες εσάς με τους οποίους τρομοκρατήσαμε τους τρομοκράτες, εσάς με τους οποίους πυκνώσαμε τη μεγάλη οικογένεια της αντιχουντικής πάλης εσάς με τους οποίους δανείσαμε το αίμα μας στην αντιπραξικοπηματική πάλη, εσάς που δεν γονατίσατε στο μεταπραξικόπημα, εσάς που κρατήσατε ζωντανό το λάβαρο της ανθρωπιάς, του πατριωτισμού και της αλληλεγγύης, εσάς που κρατάτε τσίλιες με τον αθάνατο συναγωνιστή μας, τον Δώρο Λοϊζου.

Όμως δεν θα κουράζομαι να το επαναλαμβάνω. Η επανάπαυση είναι δολοφόνος της προσφοράς.

Και τα καθήκοντα όχι μόνο εκκρεμούν, αλλά γίνονται πιο επιτακτικά γιατί οι καταστάσεις είναι κρίσιμες, γιατί νέο-ανανικά σχέδια εκκολάπτονται, γιατί παρεκκλίσεις οδηγούν ή σε απαράδεκτες λύσεις ή σε αδιέξοδα που εγκυμονούν κινδύνους.

Και όταν οι πολιτικοηθικές αξίες ανατρέπονται, όταν αμέτοχοι βαπτίζονται σε αγωνιστές, όταν η ιστορία πλαστογραφείται, όταν ακόμα και η αντικατοχική φραστική επίθεση φυλακίζεται για να μη ενοχληθεί ο κατακτητής, όταν η επαναπροσέγγιση που είναι εφικτή μόνο με τον τερματισμό των κηδεμονιών και της κατοχής αντικαθίσταται με παραχάραξη της ιστορίας, τότε η σιωπή ισοδυναμεί με συνενοχή.

Και είναι τότε που ο λαός στρέφεται προς αξίες και άξιους.Κι εσείς δώσατε εξετάσεις στην ιστορία και πρωτεύσατε.

Είσαστε η μεγάλη ελπίδα του λαού και δεν έχετε δικαίωμα, ούτε πρόθεση φυσικά, να διαψεύσετε τις λαϊκές προσδοκίες.

Η Εδεκίτικη παρουσία αποτελεί την εγγύηση για διασφάλιση της εθνικής μας επιβίωσης.Και ξέρετε.

Η γέρικη γροθιά είναι συχνά πιο επικίνδυνη και πιο αποτελεσματική ακόμα και από τη νεανική.Ασφαλώς δεν είναι νοητή η θεώρηση προβλημάτων εν απομονώσει.

Αντιμετωπίζουμε μια διεθνή κρίση όχι απλώς οικονομική, αλλά κυρίως πολιτική. Μ’ ένα πληγωμένο αλλά ακόμα μονοπολικό πλανηταρχικό σύστημα, με μια στρεβλή πορεία παγκοσμιοποίησης που διευρύνει το χάσμα κατανομής τεχνογνωσίας και κεφαλαίων, που συρρικνώνει την εθνική κυριαρχία, που πολιορκεί τις εργατικές κατακτήσεις ακόμα και όταν ο νεοφιλελευθερισμός καταρρέει γιατί πρόβαλε το οικονομικό υπέρτερο του πολιτικού.

Με μια διεθνή τάξη αταξίας με επιλεκτική εφαρμογή διακηρύξεων με τα εκκρεμούντα εθνικά προβλήματα να αντιμετωπίζονται με το πρίσμα των ισχυρών συμφερόντων και έτσι με την αδικία να οδηγεί σε τρομοκρατία που η κρατική αντιτρομοκρατική βία την εκτρέφει. Η ανάγκη διορθωτικής πορείας είναι εξόφθαλμη. Ο σοσιαλισμός πρέπει να απαλλαγεί από τα αμυντικά σύνδρομα και να προσφέρει λύσεις στα προβλήματα της εποχής.

Η ενοποιημένη δράση των οργανωμένων διεθνών οικονομικών και νομισματικών κύκλων χωρίς πολιτικό έλεγχο με αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη δράση εν ονόματι της ελευθερίας αγοράς και επιχειρηματικής δραστηριότητας οδήγησαν στην προβλεπτή και τώρα υπαρκτή παγκόσμια οικονομική κρίση. Κατάρρευσε ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός ακόμα και η πεμπτουσία του καπιταλισμού.

Εκκρεμεί η ολοκληρωμένη σοσιαλιστική πρόταση ριζοσπαστικής τομής των σύγχρονων κοινωνικο-οικονομικών δεδομένων. Η προσφορά πυξίδας για διόρθωση πορείας της μονοδιάστατης παγκοσμιοποίησης και δη με τον καθολικώς τώρα αποδεκτό ρόλο του κράτους, η εξεύρεση κοινής πορείας εργαζομένων με τις κολοσσιαίες διαφορές, εισοδημάτων και συμφερόντων.

Με τον φακό της αλληλοεπίδρασης συμφερόντων αναλύουμε το Κυπριακό. Όχι όμως για να παραδοθούμε σε μια μοιρολατρική αντίληψη τυπικής ισορροπίας δυνάμεων, αλλά για να αξιοποιήσουμε ορθολογικά τα εμπλεκόμενα συμφέροντα και να επιδιώξουμε λύσεις που διασφαλίζουν την επιβίωση μας στα χώματα του Ζήνωνα και του Ονήσιλλου.

Δεν θα ανεχθούμε να είμαστε η τελευταία γενιά Ελληνοκυπρίων στην Κύπρο που φιλοξενεί Ομηρικές, κλασσικές Βυζαντινές και νέο-Ελληνικές παραδόσεις.

Ούτε θα ανεχθούμε την πνευματική τρομοκρατία που χαρακτηρίζει τον πατριωτισμό ως σοβινισμό και μισαλλοδοξία.

Αν δεν αγαπάς τον δικό σου λαό, δεν αγαπάς κανένα λαό.

Κι εμείς αγαπούμε όλους τους λαούς.

Η αγάπη μας δεν εξικνείται όμως στον παραλογισμό της ανοχής της κατοχής και της στέρησης βασικών δικαιωμάτων.Γιατί όσο η κατοχική σημαία πληγώνει τον Πενταδάκτυλο, όσο η Τουρκία απαιτεί δύο κράτη, διχοτόμηση και επικυριαρχία και στις τώρα ελεύθερες περιοχές, εμείς θ΄ αγωνιζόμαστε με κάθε μέσο για απόρριψη αυτής της αναχρονιστικής καταπιεστικής νοοτροπίας. Και καμιά δύναμη δεν θα ανατρέψει την πορεία μας.

Μας απειλούν.

Μούπαν γιατί αγωνίζεσαι όταν η μάχη έχει κριθεί;

Απαντώ:

Γιατί αν δεν αγωνισθώ δεν θα υπάρξει άλλη μάχη.

Κι εμείς θα αγωνιζόμαστε ως τη δικαίωση. Δεν θ΄ανεχθούμε εθνικό αφανισμό.

Ο εθνικός θάνατος είναι για τους βουτυροσπόνδυλους και τους γονατισμένους.

Οι λαοί που αντιστέκονται επιβιώνουν.

Ούτε θα υποκύψουμε σε μια άλλης μορφής πνευματική τρομοκρατία που παρουσιάζει κάθε κριτική χειρισμών ως στροφή προς μη λύση.

Ποιο είναι το σημερινό στίγμα

Σε περιόδους κατοχής θα ήταν εξωφρενικό να μη καθορίζεται ως πρώτη προτεραιότητα ο αντικατοχικός αγώνας. Και η ιστορία δεν προσαρμόζεται σε εθελοδουλικές πολιτικές σκοπιμότητες. Η νέα Γερμανία δεν βρίσκεται στο πολιτικό προσκήνιο γιατί παρασιωπήθηκαν τα Ναζιστικά εγκλήματα, αλλά γιατί η ίδια τα αναγνώρισε και τα καταδίκασε. Έτσι η επιδιωκόμενη αναπροσαρμογή της ιστορίας με αλλότριους στόχους αποτελεί πράξη καταδικαστέα. Δεν είναι σφαγέας ο Αυξεντίου αλλά σφαγείς της αλήθειας οι εθελόδουλοι συγγραφείς. Και η ΕΟΚΑ δεν ήταν μια τρομοκρατική οργάνωση. Ήταν η πιο περήφανη σελίδα της νεότερης μας ιστορίας με τους ζωντανούς να ζηλεύουν τους μελλοθάνατους. Και για μένα αποτελεί παράσημο τιμής η συμμετοχή μου.Η προσήλωση στην εθνική ρίζα, ο πραγματικός πατριωτισμός δεν είναι εμπόδιο αλλά στοιχείο για συμβίωση.

Θα σταθώ όμως στα άμεσα.

Ο λαός μας απέρριψε το σχέδιο Ανάν παρά την αρχική αποδοχή του από ισχυρές πολιτικές ηγεσίες.Και κάθε έννοια δημοκρατίας απαιτεί σεβασμό στη λαϊκή ετυμηγορία.Πρόσφατα άρχισαν απ΄ευθείας διαπραγματεύσεις, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχαν δείγματα γραφής για έστω μίνιμουμ συγκλίσεις.Οι Τουρκικές προτάσεις είναι προκλητικές. Δεν αφήνουν περιθώρια διαπραγμάτευσης.Δυστυχώς υπήρξαν σοβαρές κατολισθήσεις από δικής μας πλευράς. Στο κοινό ανακοινωθέν Χριστόφια-Ταλάτ γίνεται αναφορά σε Ελληνοκυπριακό και Τουρκοκυπριακό κράτος και νέο συνεταιρισμό.

Φαίνεται ότι έγινε αντιληπτή η κατολίσθηση γι΄αυτό χαιρετίσθηκε η μη περίληψη του ανακοινωθέντος στα έγγραφα του Ο.Η.Ε. Να εδραιωθεί η διόρθωση. Αδιανόητη η αποδοχή ρατσιστικού καθεστώτος τύπου Μπαντουστάν που ο Μαντέλα απέρριψε από την φυλακή.Ούτε είναι νοητή η αναφορά σε συνεταιρισμό. Αυτό το πρόβλημα λύθηκε προ δεκαετιών. Όταν οι Τουρκοκύπριοι αποχώρησαν από τα πολιτειακά όργανα με προτροπή της Τουρκίας πρόβαλαν την άποψη ότι το κράτος ήταν συνεταιρικό και κάθε πλευρά συντηρούσε ως συνεταίρος τμήμα της κρατικής οντότητας. Η άποψη κατάρρευσε και ολόκληρη η ανθρωπότητα αναγνώρισε την κυβέρνηση Μακαρίου και τις μετέπειτα Κυπριακές κυβερνήσεις ως τις μόνες νόμιμες κρατικές οντότητες. Πως είναι δυνατό να επανέρχεται αναφορά σε συνεταιρισμό;

Και δεν αποτελεί ασφαλιστική δικλείδα ότι θα υπάρχει μια και μόνη διεθνής προσωπικότητα, μια οντότητα. Αν η πηγή είναι διττή τότε και η διαίρεση είναι εφικτή. Η διεθνής προσωπικότητα πηγάζει από τον λαό, ως σύνολο. Άλλο η ουσιαστική συμμετοχή στα πολιτειακά όργανα όπως προνοείται και από τα ψηφίσματα του Ο.Η.Ε.Ούτε είναι σοφή η a priori αποδοχή εκ περιτροπής προεδρίας και νομιμοποίηση του εποικισμού, που αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.Υπάρχουν προεκλογικές δεσμεύσεις που πρέπει να αποτελούν γνώμονα των ενεργειών όλων.Η εμμονή σε λύση που θα διασφαλίζει την ενότητα του κράτους, του χώρου, της οικονομίας και των θεσμών. Που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό. Που θα απαλλάσσει από κηδεμονίες και ξένη στρατιωτική παρουσία. Που θα διασφαλίζει τις βασικές ελευθερίες και τα δικαιώματα όλων των πολιτών, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος όλων των προσφύγων για επάνοδο στις πατρογονικές εστίες και περιουσίες τους. Λύση εναρμονισμένη με το διεθνές δίκαιο και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο.Πάνω σ΄αυτή τη βάση μπορεί να εδραιωθεί ενότητα δράσης. Κι εμείς θα στηρίξουμε μια τέτοια γραμμή.Με λανθασμένους χειρισμούς υπονομεύσαμε τότε την επαναστατικότητα των Τουρκοκυπρίων ενάντια στις δοτές ηγεσίες με αίτημα να γίνουν Ευρωπαίοι πολίτες.Να μη εξανεμίσουμε και το πλεονέκτημα μας αναφορικά με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Αδιανόητο μια υποψήφια χώρα να αρνείται να αναγνωρίσει ένα κράτος-μέλος και να εμμένει σε κατοχή και δημεύσεις και να συνεχίζει Ευρωπαϊκή πορεία a la carte.Να διασυνδέσουμε το Κυπριακό όχι με το τελικό στάδιο, αλλά την πορεία της Τουρκίας προς την Ευρώπη.Δεν υπήρξαμε ποτέ αντίδικοι, αλλά ούτε και όμηροι ορισμών. Και μάλιστα ορισμών που ερμηνεύονται ποικιλοτρόπως. Αν διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία θα σήμαινε λύση στη βάση των προεκλογικών δεσμεύσεων που προανάφερα κανείς δεν θα την απέρριπτε μόνο με βάση την ονοματολογία. Άλλοι όμως άλλως ερμηνεύουν τους όρους.Να δοθεί το περιεχόμενο πρώτα και η ονοματολογία θα είναι χωρίς περιεχόμενο.

Συναγωνίστριες και συναγωνιστές,

Θα τερματίσω με τη ρήτρα πως πιστοί στην κληρονομιά των ηρώων μας τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι θα κρατήσουμε ζωντανές τις εθνικές και τις λαϊκές Θερμοπύλες.Θα προσθέσω. Όσοι ελπίζουν ότι με τον θάνατο μου θα απαλλαγούν από την πολιτική μου παρουσία αυταπατώνται.Γιατί όλοι εσείς πολυαγαπημένες συναγωνίστριες και συναγωνιστές θα συνεχίσετε την παρουσία μου.Θα ζω στις ψυχές και στους αγώνες σας.Θα με βρουν πάντα παρόντα.Ο θάνατος δεν ταιριάζει σ΄αυτούς που συνειδητά τον έχουν θάψει.
Αν δεν είμαι παρών στου ηφαιστείου την έκρηξη η λάβα θα με ξεσηκώσει απ΄το μνήμα μου
Εγώ προσμένω.