Ο Θεός και η ...ελληνική κιβωτός

Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Η «ιστορία» που ακολουθεί αφορά την ελληνική πραγματικότητα και όχι μόνο στο διαδίκτυο που αναφέρεται.
Κατεβαίνει ο Θεός στη γη κι έρχεται στην Ελλάδα.
Όπως περπατάει, λοιπόν, στη Σταδίου βλέπει έναν τύπο που ψάχνει ταξί.
Κανένα δεν σταματάει κι όσα σταματούν έχουν άλλους μέσα και πηγαίνουν αλλού.
- «Να ένας μάρτυρας», λέει ο Θεός.
Τον πλησιάζει και του λέει:
- «Άκου να δεις τέκνο μου. Επειδή όλα τα παλιά είναι ωραία, σκέφτομαι να ξανακάνω κατακλυσμό. Εσύ λοιπόν, αναλαμβάνεις να χτίσεις μια κιβωτό στην οποία θα βάλεις δύο ζώα από κάθε είδος…
Βιάσου γιατί σε έξι μήνες θα αρχίσω τον κατακλυσμό».
- «Δούλος σου Θεέ μου» λέει ο Έλληνας κι αρχίζει να κάνει σταυρούς και δεήσεις.
Περνάνε οι έξι μήνες, ξανακατεβαίνει ο Θεός στη γη και βρίσκει τον Έλληνα.
- «Πού είναι η κιβωτός που σου είπα;» τον ρωτά.
- «Θεέ μου, σχώρα με», του λέει εκείνος, «αλλά έμπλεξα.
Ξεκίνησα να κτίζω τη κιβωτό αλλά ήρθε η πολεοδομία. Ζήτησε άδεια κατασκευής, αλλά δεν είχα. Μου έβαλαν πρόστιμο, αλλά αφού το πλήρωσα χρειαζόντουσαν πολλά χαρτιά για την άδεια που δεν έφταναν έξι μήνες για να βγουν.
Ευτυχώς κάποιος μου είπε για το γρηγορόσημο και κατάφερα να βγάλω άδεια σε μια βδομάδα.
Ξεκίνησα να κτίζω αλλά ήρθε άλλη υπηρεσία της πολεοδομίας και με σταμάτησε γιατί, λέει, υπερέβην το ύψος.
Το ξεπέρασα με άλλο γρηγορόσημο, αλλά έπρεπε να μεταφερθεί ο συντελεστής δόμησης από άλλη περιοχή που θα έκανε ένα χρόνο.
Με λίγο λαδάκι το ξεπέρασα κι αυτό αμέσως.
Μόλις πήρε μορφή ο σκελετός της κιβωτού, ήρθε το υπουργείο Ναυτιλίας και με σταμάτησε γιατί έφτιαχνα πλοίο χωρίς επικυρωμένα σχέδια και κανόνες ασφαλείας. Πήγα στα δικαστήρια, έκανα ένσταση αλλά μου είπαν ότι χρειάζονται οκτώ χρόνια για να τελεσιδικήσει η υπόθεση στον Άρειο Πάγο.
Έδωσα κάτι στους υπαλλήλους του υπουργείου Μεταφορών και το ξεπέρασα.
Μετά, έμπλεξα με τον Συνασπισμό που με κατήγγειλε στη Βουλή ότι καταστρέφω τα δάση με την ξυλεία που χρησιμοποιώ.
Έτσι, επενέβη το υπουργείο Γεωργίας και η Γενική Γραμματεία Δασών.
Αντί να πάω στα δικαστήρια και να φάω οκτώ χρόνια έδωσα κάτι και καθάρισα. Κάποιος, όμως από τους ελεγκτές με ρώτησε γιατί φτιάχνω τόσο μεγάλο πλοίο.
Όταν του είπα για τον κατακλυσμό που θα κάνεις Εσύ Θεούλη μου, μου ζήτησε μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Ξανάδωσα κάτι και το ξεπέρασα.
Στη συνέχεια άρχισα να μαζεύω τα ζώα, αλλά με κατήγγειλαν οι οικολόγοι γιατί τα απομακρύνω από το φυσικό τους περιβάλλον.
Κινητοποιήθηκε η διεύθυνση Θηραμάτων κι άρχισαν να με μηνύουν για παράνομη αιχμαλωσία ζώων που είναι προς εξαφάνιση.
Το ξεπέρασα με το γνωστό τρόπο.
Το κακό είναι ότι μίλησα σε κάποιους φίλους για τα διάφορα λαδώματα κι εκείνοι το είπαν σε πολιτικούς που ένιωσαν προσβεβλημένοι και μου έκαναν αγωγή με τον νόμο Βενιζέλου.
Η απόφαση προέβλεπε κατάσχεση όλων μου των υπαρχόντων και φυσικά της κιβωτού.
Γι αυτό σχώρα με Θεέ μου. Δώσ’ μου, όμως, δέκα χρόνια και εγώ θα φτιάξω τη κιβωτό, αλλά προς Θεού, δηλαδή προς εαυτού σου, μη καταστρέψεις την Ελλάδα».
«Όχι», απάντησε ο Θεός. «Εσείς τα καταφέρνετε καλύτερα από εμένα…».